6. ศึกษา
"พี่เป็น SM หรอ"
ฉันถามเขาทั้งที่ตอนนี้นอนเปลือยกอดฉันอยู่เหงื่อไหลท่วมตัวทั้งคู่ เพราะฉันเพิ่งได้พักหายใจเต็มปอดสักที เขาตอบคำถามฉันระหว่างเอานิ้วยาวสวยของเขาเล่นกับปลายผมฉัน
"รู้หรอมันคืออะไร"
"พอรู้...แต่ว่าพี่จะเอาแส้ฟาดฉันแบบในหนังหรือเปล่า"
"ก็อยากทำอยู่"
ดูท่ายายบื้อของผมจะไม่บื้ออย่างที่เห็นซะแล้วผมตอบตามตรง ก้นเธอแม่งน่าเอามากทั้งขาวทั้งพอดีมือ ผมเองไม่ใช่ผู้ชายบริสุทธิ์ กว่าจะรู้ว่าตัวเองชอบแบบไหนก็ผ่านมือมาเยอะ ซื้อกิน 100% ผมไม่ชอบเกี่ยวข้องกับคนรู้จักหรือต้องสานต่อกับใครผู้หญิงที่ผ่านมาก็ได้จากสนามแข่งบ้างตามคลับขายตรงบ้าง ไม่ก็ไอ้ขุนสรรหามาให้เอากันแบบวินวินเอาเสร็จก็แยกย้าย ส่วนคอนโดนี้ผมซื้อก่อนยายบื้อจะซื้ออีก ผมใช้เงินจากแข่งมาซื้อทำห้องเก็บเสียงโดยเฉพาะ ส่วนห้องอื่นเป็นห้องปกติอย่างห้องที่ยายบื้อมาค้างวันแรกนั้นละ
รสนิยมผมสุดโต้งก็จริงแต่ไม่เคยพาใครมาที่นี่ไม่รู้ทำไมยายบื้อถึงมองว่าผมไม่จริงจัง วัน ๆ ผมก็อยู่แต่กับเธอแม้แต่มือถือรหัสผมก็บอกมีแต่เธอที่ปิดบังเรื่องทุกอย่างในชีวิตกับผมตลอด เรื่องเดียวที่เธอปิดบังไม่สำเร็จก็คือเธอชอบผม แต่ทำไมหลัง ๆ เหมือนเธอจะตีตัวออกห่างยิ่งห่างผมก็จะยิ่งเอา เอาจนเธอไม่มีเวลาคิดถึงใครทั้งนั้น
"พี่จะค่อย ๆ ทำถ้าอันไหนลองแล้วไม่ชอบก็บอก"
"เดี๋ยว...ต้องลองก่อนถึงบอกหรอพี่น่ากลัวมาก"
ยายบื้อเด้งตัวมาพูดกับผม จนลืมว่าท่านั่งตอนนี้มันเปล่าเปลือยจนนมจะทิ่มหน้าผมอยู่แล้ว
ขณะที่ฉันถามเขาอย่างจริงจังสายตาเขาเลื่อนจากหน้าฉัน ไล่ลงมาที่หน้าอกอันเปลือยเปล่าแถมผ้าห่มก็ไม่ได้ปิดส่วนล่างเพราะฉันกระโดดขึ้นมานั่งคุกเข่า ตายห่าละ !!! ท่านั่งฉันยังกับทาสที่พร้อมรอเจ้านายลงโทษภาพโซ่ แส้ กุญแจมือ แวบเข้ามาทันที
ผมเห็นหน้าอันตื่นตระหนกของยายบื้อก็อดขำไม่ได้ เอาเถอะถึงอยากจะตีจนก้นแดงขนาดไหนก็จะอดทนเก็บไว้ก่อน เดี๋ยวตกใจรับไม่ได้หนีจากผมไปจะยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เลย
"งั้นพี่อาบน้ำให้ดีกว่าจะได้นอนสบาย"
"ว๊ายยยยยยย"
ฉันถูกเขาจับพาดบ่าเดินตรงไปที่อาบน้ำ Rain shower แบบพิเศษขนาดกว้างพอให้ 2 คนอาบ ฉันอยากจะกัดลิ้นตายดูน้ำไหลลงมาผ่านตัวเขาแม่งเอ่ยยยยย...ดูเพลินไปหน่อยเหมือนเขาจะรู้ตัว จากที่อาบน้ำดี ๆ กลายเป็นกิจกรรมทางน้ำไปซะงั้น ฉันกลายเป็นคนหื่นเพราะเขานั้นละวันนี้เราสั่งพิซซ่ามากินดูหนังทั้งวันไม่ได้ทำอย่างว่า ถือว่าเป็นวันพักก่อนที่ดีจริง ๆ
"พี่จะกลับบ้านเธออยู่ที่นี่ห้ามไปนอนที่อื่น" เขายืนสั่งฉันอยู่ตรงประตู
"วิ้งค์กลับไปนอนที่บ้านได้ไหม" ฉันก็แอบกวนตีนเขานิดนึงอาทิตย์นี้ไม่ได้กลับเพราะใครล่ะ
"เดี๋ยวมารับถ้าจะกลับ.... แต่ถ้ากลับบ้านกลางคืนพี่จะไปนอนด้วย" เขาหัวเราะใส่ฉันเหมือนท้าทายว่ากล้ากลับไหมล่ะ
เฮ้อ...พออยู่คนเดียวห้องใหญ่จังเดินสำรวจโน่นนี่ไปเรื่อย จนเจอประตูกระจกบานใหญ่มีล็อคใส่รหัส มองผ่าน ๆ จะไม่รู้ว่าเป็นประตู มันถูกซ่อนไว้ในห้องแต่งตัวอย่างแนบเนียน รหัสเดียวที่ฉันนึกถึงไม่ลองก็ไม่รู้แต่พอกดมันกลับไม่ใช่รหัสเดียวกับประตูหน้า ฉันเดินมาทิ้งตัวลงนอนนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เลยเอื้อมมือเปิดลิ้นชักหัวเตียงแล้วก็เจอของเล่นอย่างว่า ขนแขนฉันลุกซู่แล้วรีบปิดมันแต่ในความขนลุกก็มีความสุขซ่อนอยู่ เอ่ะ... หรือฉันเป็นพวกชอบถูกกระทำบ้าน่า!!!!!
ผมเกือบจะติดกล้องในห้องแล้วแต่ก็ไม่อยากให้มันเกินไป เลยติดเฉพาะทางเข้าออกตรงประตู จะให้ทำยังไงก็ติดตรงผมเรียนช้าไปปีหนึ่งเพราะพ่อแม่ผ่านไปท่องโลกกว้าง แล้วก็ไม่คิดว่ายายบื้อจะไปเรียนมหาลัยไกลจากบ้านมากจนต้องซื้อคอนโดอยู่ ผมเบื่อจนตายอยู่แล้วเวลาเธอไม่อยู่และตอนนี้ก็ทำได้แค่คิดว่าเมื่อไหร่จะวันศุกร์ว่ะ
Line
S : ถึงบ้านแล้ว
W : อืมจะนอนแล้วง่วงงงงงง
S : พรุ่งนี้เย็นอย่าเพิ่งอาบน้ำ...รอก่อน
W : รอทำไมอ่ะ
S : รออาบพร้อมกันเปิดกล้องด้วยอยากมอง
W : บ้า...ไม่คุยด้วยแล้วแค่นี้นะ
S : 55555555 นอน ๆ ครับ
ฉันจะบ้าตายรายวัน ฉันคงต้องแอบศึกษาเรื่องพวกนี้ก่อนที่เขาจะกลับมา ไม่งั้นคงรับมือเขาได้ยากมากแต่เตียงเขามันนุ่มจริง ๆ ดีกว่าเตียงที่บ้านของฉันอีก จากที่คิดว่าจะนอนไม่หลับสุดท้ายก็ไปเฝ้าพระอินทร์ทันทีที่วางสายเขา
มหาลัย
"ไงมึงกูอยากไปส่องเด็กวิศวะจริงจริ๊งงงง" เอบี เอ่ยปากน้ำลายแทบไหลมองไปที่เสื้อช็อปเทาเดินผ่านไป
"เบาได้เบามึงเราเพิ่งปี 1 เรียนก่อนไหม" ซัมเมอร์ สวนเอบีพร้อมแกล้งเอาทิชชูซับปากเอบีพวกเราต่างพากันหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"กูจะดูสิใครมีผัวคนแรกเลี้ยงข้าว 10 มื้อเลย" มินนี่ว่า
ฉันแทบสำลักแต่ไม่นับไหมเพราะยังไม่มีสถานะ 10 มื้อ ไอ้บ้ามินนี่ฉันได้จนพอดีฉันคิดในใจ
"กูว่า มิลล์ หล่อนน่ารักน่าทะนุถนอมผู้ชายชอบ" เอบี พูดขึ้นมาด้วยสายตาชื่นชมหมวยมิลล์ มิลล์ยิ้มเบา ๆ ตอบกลับแล้วพวกเราก็พากันขึ้นตึกไปเรียน
Line
S : อย่างลืมส่งรูปมาด้วยไปไหนมาไหน อย่าให้ต้องไปหาก่อนวันศุกร์
W : นี่พี่หรือพ่อ
S : เรียก แดดดี๊ พี่ก็ไม่ติดโดยเฉพาะตอนเอา
W : ไอ้พี่บ้า
เขาพูดเรื่องแบบนี้ได้หน้าตาเฉยตลอด เมื่อก่อนไม่เห็นจะพูดมากขนาดนี้ ฉันอยากจะบ้าตายวันละหลายร้อยรอบ กลายเป็นคนที่หลอนคำว่า "เอา" จนขึ้นสมอง