พรีม...
หลายวันมานี้เธอรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีคนตามมีคนมองไม่รู้ว่าเธอรู้สึกไปเองคนเดียวหรือเปล่าไม่ว่าจะไปไหนกับจากัวร์หรือกับใครจนเธอต้องปรึกษาจากัวร์เพราะไม่สบายใจ
"จริงๆ นะฉันรู้สึกว่ามีคนตามตลอดเลยจากัวร์"
"ใครวะหรือว่าโรคจิตผู้หญิงหรือผู้ชาย"
"ไม่รู้เหมือนกัน"
"งั้นคงต้องปรึกษาพ่อกับแม่แล้วล่ะแบบนี้" จากัวร์มีสีหน้าเป็นกังวลขึ้นมาทันทีหลังจากที่เธอเล่าให้เขาฟัง
พอเลิกเรียนปุ๊บเรารีบขับรถกลับบ้านกันทันทีไม่แวะห้างหรือแวะไหนเหมือนเช่นทุกวัน ขณะที่เธอกำลังคิดอะไรไปเรื่อยเธอก็สังเกตว่ามีรถมอเตอไซค์ขับตามมาหลายสี่แยกแล้วจนจากัวร์ขับรถเลี้ยวเข้าซอยก็ยังขับตามมาอีก
"จากัวร์มีคนขับรถตามเรามา"
"ห๊ะ ไหนวะ" จากัวร์มองซ้ายมองขวามองกระจกมองหลังจนเขาสังเกตได้ถึงความผิดปกติด้วยตัวเอง
"ไอ้มอเตอไซค์คันนั้นเหรอท่าทางโคตรมีพิรุจมันตามหลังเราทั้งที่มันก็แซงไปได้"
"อื้มใช่นายคิดว่าใช่ไหม"
"แต่ฉัน
