พรีม.....
เธอนั่งรถแท็กซี่กลับมาที่บ้านเพียงลำพังเพราะเธอไม่อยากทำให้ใครต้องลำบากใจถ้าเธอยังอยู่ตรงนั้น ตอนนี้จากัวร์ปลอดภัยดีแล้วแม้เขาจะจำอะไรไม่ได้ก็ไม่เป็นไรขอแค่เขายังอยู่กับทุกคนเธอก็พอใจ เธอเดินเข้าไปในห้องนอนของจากัวร์ห้องที่เธอเคยนอนกับเขาทุกคืนตลอดหลายปีที่ผ่านมาแม้จะมีห้องของตัวเองแต่เธอก็แทบจะไม่ได้เข้าไปนอนเพราะจากัวร์ไม่ยอมเขาจะบังคับให้ฉันไปนอนกับเขาทุกคืนเธอมองไปรอบๆ ห้องที่ไม่ได้เข้ามานอนเลยตั้งแต่เขาโดนยิงเธอก็ไม่ได้กลับมานอนห้องนี้อีกเลยเพราะเธอไปนอนเฝ้าจากัวร์ที่โรงพยาบาลทุกคืน เพิ่งจะมีวันนี้ที่เธอได้กลับมาพอเธอเดินเข้ามาและมองไปรอบๆ ห้องภาพต่างๆ ก็ไหลวนเวียนเข้ามาในหัวของเธอ ภาพแห่งความสุขของเธอกับจากัวร์รอยยิ้มเสียงหัวเราะและแววตาแห่งความรักของเขาที่เธอยังจำได้เป็นอย่างดีมันทำให้เธอร้องไห้ออกมาอีกครั้งอย่างสุดกลั้นเมื่อนึกถึงแววตาของเขาที่ใช้มองเธอในวันนี้วันที่เขาฟ
