จากัวร์....
"ฮึก ฮึก ฉันกินไม่ได้มันขม" เธอร้องไห้เหมือนเด็กเมื่อไม่สามารถกินยาเม็ดได้จนผมอดขำไม่ได้
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันจะช่วย" ผมพยุงพรีมออกมาจากห้องน้ำพามานั่งที่เตียงก่อนจะเดินไปหยิบยาแก้ไข้ออกมาสองเม็ดพร้อมน้ำอีกหนึ่งแก้ว
"นายจะช่วยยังไง"
"หลับตา" ผมบอกเธอให้หลับตา
"ทำไมต้องหลับตาด้วยล่ะ"
"เห้ออ...บอกให้ทำอะไรก็ทำอย่าถามมากเร็วหลับตาก่อนที่ฉันจะจับยากรอกปาก" พอโดนผมดุเธอก็หลับตาลงทันทีอย่างว่าง่าย ผมหยิบยาสองเม็ดนั้นเข้าปากตัวเองก่อนจะดื่มน้ำตามจากนั้นผมก็ดึงพรีมเข้ามาแล้วประกบจูบเธอก่อนจะดันยาและน้ำเข้าไปในโพรงปากของเธอพรีมลืมตาขึ้นมาด้วยความตกใจเธอพยายามผลักผมออกแต่ผมไม่ยอมผมประกบปากเธอไว้แบบนั้นจนเธอยอมกลืนยากับน้ำลงไป
"ฮึก ฮึก นายจะฆ่าฉันหรือไงไอ้บ้าจากัวร์!!! "
"...." ไอ้บ้าจากัวร์??
"เมื่อก่อนเธอเรียกฉันแบบนี้เหรอ"
"อ่ะ..เอ่อออ อื้มมม ก็เมื่อก่อนนายชอบกวนประสาทฉันนี่นา
