“อย่างนั้นเหรอคืออะไรคะ พี่กายพูดแค่นี้เหรอ ทำไมพี่ไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย หรือพี่กับยายส้มจี๊ดแอบคบกันจริงๆ” บัณฑิตาคาดคั้น
“หึงเหรอ”
“คะ”
“หึงพี่เหรอ”
“หึง! หึงอะไรกัน คนหลงตัวเอง” บัณฑิตเขินอายและหงุดหงิดในเวลาเดียวกัน เธอจึงโถมตัวเข้าใส่ รัวกำปั้นใส่เขาไม่ยั้ง กายสิทธิ์รวบข้อมือของเธอเอาไว้ ทำให้ร่างของเธอเสียหลักล้มลงบนร่างของเขาที่ยังกึ่งนั่งกึ่งนอนอย่างเกียจคร้านอยู่บนฟูกเนื้อดีราคาแพงตรงห้องพักผ่อนของตัวบ้าน
“อุ๊ย!” เธออุทานตาโตเมื่อได้สบประสานสายตากับเขา
“หึงก็ได้นะ เธอเป็นเมียพี่”
อ๊าย!!! บัณฑิตาหน้าแดงจัดร้อนผ่าวราวแก้มแทบแตกเมื่อได้ยินประโยคนั้นของเขา
เธออยากจะกรีดร้องออกมาให้กับความเขินอายของตัวเอง ในสถานการณ์เช่นนี้ยังมาพูดแบบนี้อีก
ไอ้พี่กายบ้า บ้า บ้า!!!
คนเขินอายด่าเขาระรัวอยู่ในใจ!!!
ในขณะที่กายสิทธิ์มองเธอด้วยสายตาที่ล้ำลึก!!!
ปู๊ด!!!!!!!!!!!
ใครตด ต่างฝ่ายต
