90

1478 คำ

“ใครวะพงศ์” พัฒน์เอ่ยถามพี่ชายฝาแฝด “ใครก็ไม่รู้ เล่นตลกมาเคาะประตูห้อง อย่าให้รู้จะจัดให้หนักเลย” “หรือว่าผีคะ” สาวนางนั้นแกล้งร้องด้วยท่าทีหวาดกลัว “ผีที่ไหนไม่มีหรอกครับ มีแต่ผีก็ผีผ้าห่มนี่แหละ” พัฒน์พูดขึ้น ยิ่งใช้ชีวิตเช่นนี้ยิ่งหลงมัวเมาเข้าไปใหญ่ จากคนที่ไม่คิดว่าจะยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขเลย แต่พอได้ลิ้มลอง ยิ่งคบเพื่อนไม่ดี ก็ยิ่งถล้ำลึก “ลองเปิดไปดูสิว่าไม่มีผีจริงๆ” เพราะฤทธิ์น้ำเมาทำให้พัฒน์เอ่ยกับพี่ชายฝาแฝด “ผีไม่มีพี่จะเปิดให้ดูนะ” พงศ์เปิดประตูออกไปปรากฏว่าว่างเปล่าจริงๆ “เห็นไหมบอกว่าไม่มี” คนที่อยู่ในห้องหัวเราะ ก่อนจะหยุดกึก “พี่” สาวสวยชี้นิ้วสั่นระริกไปที่ประตู เอ่ยว่า พี่ พี่ สองหนุ่มได้ยินแหว่วว่าผี เพราะเมา “ผีที่ไหน” “ไม่ใช่ผีแต่ใครก็ไม่รู้” พัฒน์ตะโกนบอก พงศ์หันขวับไปมอง ก็เจอลูกถีบเข้าให้ “โอ๊ย!” พงศ์ร้องด้วยความเจ็บจุก คนถีบปิดประตูห้องพักโครมใหญ่ ก่อนจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม