ตอนที่ 27
ติดใจรสหวาน
ความจริงเลยเวลาบ่ายโมงไปแค่สิบห้านาทีเท่านั้น และปกติแล้วเธอสามารถพักเที่ยงได้ถึงบ่ายสองโมง หากเวลาพักเลยไปกว่าเดิม แต่ไม่แน่ใจว่าเหตุใดประธานเอสเอ็มถึงต้องไลน์มาตามเธอด้วยตัวเอง ทั้งที่ก็เห็นว่าเธอพาคู่ค้าของบริษัทมาเทคแคร์ด้านนอกด้วยซ้ำ
“เพิ่งรู้ว่าเลขาบริษัทมีบริการเทคแคร์แวนเดอร์ขนาดนี้”
ประโยคของเจ้านายทำให้เขมมิกาชะงักมือเล็กน้อย เมื่อถือไอแพคเข้ามาในห้อง ด้วยคาดว่าเขาอาจจะมีเรื่องงานสำคัญที่ต้องคุยกับเธอ
“คุณวิณณ์มีอะไรรึเปล่าคะ?”
เขมมิกาไม่ตอบคำถามของเขา แต่เอ่ยถามสิ่งที่เขาต้องการตามหน้าที่ของตน เพราะไม่แน่ใจว่าคำประชดประชันของเขาที่แสดงความไม่พอใจนั้นเกิดจากสาเหตุใด
“ผมหิวข้าว”
ร่างหนาเหยียดกายลุกขึ้น และทำเสียงละห้อย
“ตายจริง! นี่จะบ่ายสองแล้ว ยังไม่ทานข้าวเหรอคะ? ขนมแจ้งแม่บ้านให้เตรียมอาหารไว้ให้คุณวิณณ์แล้วนี่นา” เลขาสาวเบิกตาโพลง แต่ต้องชะงักเ
