ตอนที่ 53
ตัวร้อนรุ่ม
อาจเพราะวันนี้เจอเรื่องหนักชวนปวดหัวหลายเรื่องจึงทำให้เขมมิกาเข้านอนเร็วกว่าปกติตั้งแต่ยังไม่สามทุ่ม แต่เมื่อนอนไปได้สักพัก เสียงมือถือก็ดังขึ้นเป็นสายเรียกเข้าจาก วิณณ์ เจ้านายของเธอเอง นั่นทำให้หญิงสาวกดรับอย่างงัวเงีย
(หลับแล้วเหรอครับ)
“กำลังจะหลับค่ะคุณวิณณ์ถึงบ้านรึยังคะ?”
เสียงหวานดังกังวานนั้นทำให้วิณณ์อมยิ้มออกมาเล็กน้อย และเอนหลังพิงยังเบาะ ใจนึงก็ลังเลด้วยเห็นว่าดึกมากแล้ว แต่ใจหนี่งก็อยากจะฟังเสียงให้ชุ่มฉ่ำหัวใจ
(ยังไม่หลับเลย ฉันอยากฟังเสียงเธอ)
“หือวันนี้ฝนตกเลยอากาศเย็น”
(ครับ)
“คุณวิณณ์อยู่ที่ไหนเหรอคะ?”
เธอเอ่ยถามต่อด้วยได้ยินเหมือนเสียงเพลงคล้ายเขากำลังอยู่ในรถ และน่าจะยังไม่ถึงบ้าน
(อยู่หน้าบ้านครับ)
“หือ”
หญิงสาวชะโงกหน้าทางหน้าต่างไปดู จึงเห็นแอสตันมาร์ตินสีเทาจอดอยู่หน้าบ้าน
“กินอะไรมารึยังคะ?”
เขมมิกาเอ่ยถามเมื่อเปิดประตูบ้านให้
