ตอนที่ 64
เป็นห่วง
เขมมิกา ตระหนักได้อย่างนึงว่า วิณณ์ ศรีพิพัฒน์ นอกจากเป็นคนชัดเจนเด็ดขาดและทุ่มเทกับเรื่องงานอย่างมากแล้ว เขายังอึดทนในเรื่องเซ็กส์ จนเธอแทบจะหมดเรี่ยวแรงจวบจนฟ้าสางอย่างที่เขาบอกไว้เมื่อตอนหัวค่ำจริงๆ
“อือ..”
เธอได้แต่ครางในลำคอเมื่อปรือตาขึ้นในสายวันต่อมา และพบว่าตัวเองอ่อนล้าปวดตัวแทบจะลุกไม่ขึ้น แถมยังตัวร้อนจี๋เหมือนมีใข้ อาจจะเป็นเพราะโหมงานหนักต่อเนื่องมาหลายสัปดาห์และเมื่อวานยังโดนฝนตอนอยู่ที่วัด แถมยังมานอนแช่น้ำในอ่างที่บ้านของเขาอีกเป็นเวลานานสองนาน
“เป็นใข้นิ” วิณณ์ เลิกคิ้วสูงเล็กน้อยขณะเอามืออังหน้าผากเนียน หน้าเนียนใสนั้นมองเขาด้วยแววตาปรือเชื่อมและพยายามจะพยุงกายลุกขึ้น ทว่าชายหนุ่มห้ามไว้เสียก่อน
“ยังไม่ต้องลุก นอนพักต่อก่อนดีกว่า”
“ไม่ได้ค่ะจะเก้าโมงแล้ว หนูต้องไปทำงาน วันนี้มีเอกสารต้องเคลียร์กับบัญชีและพีอาร์ด้วย”
เธอเอ่ยเสียงแหบเครือ ไม่แน่ใจ
