บทที่ 7 พี่พายุป่วยหนัก
1068 คำ
บทที่ 7
พี่พายุป่วยหนัก
หลังจากที่ฉันตีกับพี่พายุจนพอใจ พี่พายุสู้ฉันไม่ได้เขาไม่รู้จะเถียงอะไรฉันแล้วจึงขอตัวขึ้นไปนอนพัก วันนี้ทั้งสองคนไม่มีเรียนเหมือนกัน ฉันจะทำอะไรให้ทั้งสองคนทานตอนเย็นดีนะ
เดินออกมาที่สวนหลังบ้านของคุณป้า ฉันมองดูผักนานาชนิดที่คุณป้าปลูกเอาไว้ มีหัวไชเท้าแต่พี่พายุไม่ค่อยชอบหัวไชเท้า บล็อกโคลี่พี่สายฟ้าก็ไม่ค่อยชอบ เขาบอกว่ามันเหม็นเขียว
"ข้าวไข่เจียวนี่แหละจบ"
ถึงจะเป็นเมนูง่าย ๆ แต่ก็เป็นเมนูที่พี่สายฟ้ากับพี่พายุต้องมีติดบ้านทุกวัน ไม่มีอะไรทานเขาก็ให้ฉันไปเจียวไข่ให้ทานจนน่าจะเป็นไข่อยู่แล้ว
"มีผักสลัด หรือจะทำสลัดอกไก่ดีนะ"
ฉันตัดผักสลัดมาแค่พอทานสำหรับฉัน 3 คน ล้างทำความสะอาดให้เรียบร้อยเสร็จแล้วก็หยิบอกไก่มาต้มพร้อมกับไข่ไก่
"ทำยำเส้นแก้วก็ดีเหมือนกัน กำลังอยากทานอยู่พอดี"
ฉันเดินไปเด็ดมะนาว พริกขี้หนูสวน มะเขือเทศ เพื่อมาทำยำเส้นแก้ว ใส่กุ้งกับปลาหมึกลงไปด้วย รสชาติในแบบฉบับที่ฉันชอบคือเปรี้ยวนำ หวานตามเค็มนิดหน่อย
กว่าจะทำแต่ละเมนูเสร็จออกมาพี่สายฟ้าก็เดินลงมาเปิดตู้เย็น เขาดื่มน้ำเย็น ๆ ไม่คิดจะหาอะไรปกปิดร่องรอยที่คอบ้างเลยหรือไง เห็นแล้วมันหงุดหงิดลูกตา
"พี่สายฟ้าพี่เองก็โตแล้วนะ จะมีแฟนไม่มีใครว่าพี่หรอก แต่บางครั้งการทำรอยนอกร่มผ้าพี่ก็ควรระวังไว้บ้าง ถ้าคุณป้ากลับมาจะโดนดุเอา"
"มันไปหน่อยเก็บอารมณ์ไม่อยู่"
เป็นคำตอบที่ทุเรศมาก แต่ฉันไม่อยากพูดอะไรเยอะเดี๋ยวจะกัดกันเปล่า ๆ พี่สายฟ้าเดินมาดูแต่ละเมนูที่ฉันทำ ก่อนจะนั่งลงแล้วหยิบโทรศัพท์โทรตามที่พายุลงมา
ไม่ถึง 10 นาทีพี่พายุก็เดินงัวเงียลงมาจากห้องนอนมานั่งประจำที่ของตัวเอง ฉันจึงต้องหยิบจานแบ่งมาให้ทั้งสองคน
"ยังมีไข้อยู่ไหมพี่พายุ พี่น่าจะให้พี่สายฟ้าพาไปหาหมอนะ"
"ฉันบอกมันแล้วแต่มันไม่ไป อยากนอนซมอยู่บ้านก็เรื่องของมัน"
"แต่ถ้าพี่ตายในบ้านทุกคนจะกลัวนะ ฉันกลัวผีพี่ก็รู้"
"เธอเป็นอะไรกับฉันมากไหมขนม กวนตีนไม่เลิก ถ้าฉันไม่ป่วยนะเธอโดนดีแน่!"
"ฉันแค่ไม่อยากให้พวกพี่เครียดเฉย ๆ พักหลังพวกพี่ไม่ค่อยมีเวลาอยู่บ้านเลย ปกติจะชวนฉันไปเล่นตะกร้อ ไปวิ่งออกกำลังกายที่สวนสาธารณะ"
"ช่วงนี้ฉันติดงานจะเปิดร้านเหล้ากับเพื่อนก็เลยวุ่นวายหน่อย ส่วนไอ้สายฟ้าก็ติดผู้หญิงไว้ว่าง ๆ ฉันหายป่วยแล้วจะพาไปวิ่งเล่นก็แล้วกัน"
"อืม... ว่าแต่ที่สายฟ้าเถอะตอนนี้พี่คบกับจินนี่ใช่ไหม เวลาเจอหน้ามันฉันจะได้ทำหน้าถูก"
"ไม่ได้คบแค่เล่น ๆ อาจจะมากกว่ารุ่นน้องแต่ก็ไม่ถึงแฟน"
"ขนาดไม่ถึงแฟนมึงยังให้เด็กนั่นดูดจนแดงทั้งตัวเนี่ยนะ ผู้หญิงสมัยนี้ชอบแสดงความเป็นเจ้าของ เก็บอารมณ์ซะบ้างมึงอ่ะ"
"เออ"
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงทุกเมนูที่ฉันทำก็ถูกทั้งสองคนซัดจนเรียบ
พี่พายุไม่ได้ออกไปไหนกินข้าวทานยาก็ขึ้นไปนอน ส่วนที่สายฟ้าอาบน้ำอาบท่าเสร็จก็ขับรถออกจากบ้าน
ส่วนฉันคนนี้ก็ได้แต่นั่ง ๆ นอน ๆ เดินไปเดินมาจนเสียงเคาะประตูดังขึ้น เดินออกมาดูก็เจอที่พายุยืนหน้าแดงมีไอร้อนออกจากตัวจนฉันรู้สึกได้
"พี่ไข้ขึ้นเหรอ!"
"อืม..."
"เดี๋ยวฉันเช็ดตัวให้พี่ไปรอที่ห้องนะ คราวหลังโทรมาก็ได้เดี๋ยวฉันเดินไป"
ฉันรีบวิ่งกลับมาเอาโทรศัพท์ก่อนจะออกไปจากห้องเพื่อไปหาพี่พายุ พี่พายุดูไม่สบายหนักมาก ฉันพยายามโทรหาพี่สายฟ้าแต่เขาก็ไม่รับ ฉันเองก็ขับรถไม่เป็นด้วย
"ฉันโทรให้ลุงจืดมารับดีกว่า พี่ไหวไหมเนี่ย"
"นั่งแท็กซี่ไปก็ได้เกรงใจลุงจืด ป่านนี้พาป้าเจียมกลับถึงบ้านแล้วล่ะ"
"พี่แน่ใจว่าพี่นั่งแท็กซี่ได้?"
"อืม"
เอาก็เอา ฉันพาพี่พายุออกมาหน้าบ้านจนรถแท็กซี่ที่ฉันโทรตามขับมาถึง ฉันสองคนก็ตรงมายังโรงพยาบาลทันที
พี่พายุถูกพาเข้าไปในห้องฉุกเฉิน ไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างพี่สายฟ้าโทรกลับมาอีกทีก็ตอนที่พี่พายุถูกคุณหมอและพยาบาลพาเข้าห้องฉุกเฉินไปแล้ว
เมื่อคุณหมอเดินออกมาแจ้งอาการ ผลตรวจเลือดยืนยันว่าพี่พายุเป็นไข้เลือดออก ฉันคิดไว้แล้วว่าพี่พายุต้องเป็นไข้เลือดออกแล้วก็เป็นจริง ๆ
ตอนนี้พี่พายุถูกพามาห้องพัก VIP คุณลุงกับคุณป้ารู้ข่าวแล้วจะรีบเดินทางกลับมาในวันพรุ่งนี้ ส่วนที่สายฟ้าเพิ่งมาถึงเมื่อกี้
"กูบอกให้มึงมาตั้งแต่เมื่อเช้าดีไม่ช็อกตายห่า!"
"ก็ตอนแรกมันไม่หนักนี่หว่า ปวดหัวแทบจะระเบิด"
"พี่อยากกินอะไรไหม หมอบอกว่าพี่กินได้ทุกอย่างยกเว้นของดำแดงพวกช็อกโกแลตหรือน้ำแดงอะไรพวกนี้อย่าเพิ่งกินนะ"
"ไม่ค่อยหิวตอนนี้ปวดหัวอยากนอน เธอจะกลับไปนอนที่บ้านก็ได้นะให้ไอ้สายฟ้าพาไปส่ง"
" พวกพี่จะช่วยเหลือกันได้หรือไง ฉันอยู่ที่นี่แหละเผื่อจะช่วยอะไรพวกพี่ได้บ้าง"
"อืม"
พอพี่พายุหลับที่สายฟ้าก็เดินมานอนที่โซฟา เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมออนไลน์ ส่วนฉันนั่งอยู่ข้างเตียงคอยดูอาการพี่พายุ
ถ้าหากตัวร้อนไข้ขึ้นอีกฉันก็ต้องเช็ดตัวให้เขา
- ผู้เขียน
