“อ้าว!!คุณปุณกลับมาแล้วเหรอคะ” วันเวลาสนุกมักจะผ่านไปเร็วเสมอตอนนี้ฉันกลับมาที่บ้าน (คุณติณณ์) เรียบร้อย
“ค่ะ ปุณซื้อขนมมาฝากด้วยแบ่งกันนะคะ ปุณขอตัวก่อน”
“ให้ป้าช่วยยกกระเป๋านะคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ปุณถือเองสบายมาก” ป้าแม่บ้านที่นี่ดูแลฉันดีมากมันทำให้ฉันไม่ได้รู้สึกอึดอัดที่อยู่ที่นี่
หลังจากที่แยกย้ายจากป้าแม่บ้านฉันก็ยกกระเป๋าของตัวเองขึ้นไปบนห้องนอน ภายในบ้านดูเงียบสนิทสงสัยคุณติณณ์คงออกไปข้างนอก
ฉันเปิดประตูเข้ามาภายในห้องกับพบว่าคุณติณณ์นอนคว่ำหน้าอยู่ในสภาพสวมกางเกงยีนท่อนล่าง ฉันเคยเตือนเขาหลายครั้งแล้วว่าให้ใส่เสื้อเขาไม่เคยเชื่อเลยและฉันเป็นแค่ผู้อาศัยจะทำอะไรได้นอกจากยอมและยอมจนตอนนี้ฉันเริ่มชินที่เห็นเขาถอดเสื้อโชว์กล้ามหน้าท้องไปแล้ว
เมื่อเห็นว่าคุณติณณ์นอนอยู่ฉันจึงไม่รบกวนและยกกระเป๋าของตัวเองไปเก็บเงียบ ๆ หลังจากนั้นก็เข้าไปอาบน้ำให้หายเหนื่อยจากการเดินทางและแอลกอฮอล์ที่
