พ่อเลี้ยงพิเดชทั้งเรียกทั้งเคาะประตูปึงปังน่ากลัว สมกับที่เค้าว่าคนเจ้าชู้มักจะหวงลูกสาว เกดสุดารีบคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำขึ้นมาสวม ก้าวเดินมาเปิดประตู เห็นร่างสูงใหญ่ของบิดายืนตระหง่านง้ำอยู่เบื้องหน้า
“มีอะไร… ”
เสียงของพิเดชบอกความเป็นห่วง
“ตุ๊กแกค่ะ… มีตุ๊กแกมาเกาะหน้าต่างค่ะคุณพ่อ”
“ไหน… ”
“เอ่อ… มันไปแล้วค่ะ”
หญิงสาวพยายามควบคุมสุ้มเสียงให้เป็นปกติ
“แน่ใจนะว่าแค่ตุ๊กแก”
พ่อเลี้ยงก้าวเข้ามาในห้อง มองซ้ายมองขวา เดินเข้ามาดูในห้องน้ำให้แน่ใจว่าลูกสาวไม่ได้โกหก เพราะว่าเสียงกรีดร้องปนครางครวญเมื่อครู่ ไม่น่าจะใช่เสียงของความตกใจ… เสียงแบบนี้พ่อเลี้ยงพอจะรู้ว่ามันคืออะไร”
“มะ… ไม่มีอะไรค่ะคุณพ่อ”
คุณหนูหัวเราะแหะๆ พ่อเลี้ยงผลักบานประตู ชะโงกใบหน้ามองเข้าไปในห้องน้ำจนแน่ใจว่าไม่มีใคร
“ดึกแล้ว… นอนได้แล้วนะลูก ว่าแต่ทำไมที่นอนเละขนาดนี้ แล้วดูโต๊ะทำงานสิ”
พ่อเลี้ยงมองหนังสือนิยายร่
