“อ๊าคคค... อูย… ” ไอ้เบิ้มนอนร้องโอดโอยอยู่กับพื้น เจมส์โมโหจนเลือดขึ้นหน้าที่ไอ้เบิ้มทำกับเกดสุดา สติที่ขาดผึง ทำให้เขาหันไปคว้าท่อนไม้ที่วางอยู่หน้ากระท่อมขึ้นมาง้างเงื้อ ตั้งใจจะฟาดหัวไอ้เบิ้มให้คอหักตายคาที่ แต่เกดสุดาปรี่เข้ามาห้ามเอาไว้เสียก่อน “เจมส์อย่า… พะ… พอแล้ว” แค่นี้ไอ้เบิ้มก็ปางตาย เกดสุดากลัวว่าไอ้เบิ้มจะตายเสียก่อน ถ้าเป็นเช่นนั้นเรื่องราวคงบานปลายใหญ่โต “ไอ้เดนมนุษย์คนนี้มันสมควรตายครับคุณหนู” เจมส์ขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน ก่อนจะกดรับโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้นขัดจังหวะ พูดคุยสองสามคำก็กดตัดสาย “ตำรวจมาถึงแล้ว” เจมส์เป็นคนโทรไปแจ้งตำรวจว่ามีคนพบเห็นไอ้เบิ้มปรากฏตัวที่ท้ายไร่ชายเขา เพียงอึดใจ รถตำรวจวิ่งเข้ามาจอดที่หน้ากระท่อม ไอ้เบิ้มที่อยู่ในสภาพสะบักสะบอมถูกใส่กุญแจมือ นำตัวขึ้นรถกระบะของตำรวจออกไปจากที่เกิดเหตุ งานนี้มันคงนอนคุกยาวเพราะก่อเอาไว้หลายคดี “เจ็บตรง