“อุ๊ย ! นั่น มะ...มะ...มันพี่จอย แม่ค้าขายผลไม้ที่อยู่หน้าหอนี่ ว่าแต่...เขาขึ้นมาทำอะไรบนนี่เนี่ย”
คนแอบดูเริ่มใจคอไม่ดี เธอกลัวว่าจะเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิด จึงเปิดประตูออกไป หวังว่าจะช่วยเหลือผู้หญิงที่โซซัดโซเซคนนั้น
“พี่จอย...เป็นอะไรหรือเปล่า เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ”
รินดาเห็นว่าเป็นผู้หญิงด้วยกัน เธอจึงไม่ลังเลที่จะช่วยเหลือแม่ค้าคนนั้น
“ไม่...ฉันไม่เป็นไร ไม่มีอะไร อย่าบอกใครนะที่เห็นฉันขึ้นมาบนนี้น่ะ”
“อ้าว...ทำไมเหรอ มีอะไรหรือเปล่าคะพี่”
“เอ่อน่า...อย่าถามเยอะเลย แล้วไม่ต้องพูดเรื่องนี้อีกนะ หล่อนรีบเข้าห้องไปเถอะ ระวังตัวด้วย”
แม่ค้าสาวพูดเสียงสั่นเครือ เธอดูเหนื่อยหอบยังไงก็ไม่รู้ สีหน้าดูเพลียมาก เหมือนคนที่เพิ่งออกกำลังกายหนักมายังไงอย่างนั้นน่ะ
เมื่อพูดจบหญิงสาวคนนั้นก็รีบเดินลงไป แต่ตลอดทางที่เดินโซซัดโซเซไปยังลิฟท์ มันก็กลับมีร่องรอยอะไรบางอย่าง เป็นของเหลวดูเหนียวเหนอะห
