“อร๊าย....อึ๊ยะ...ซี๊ดดด...มะ...มะ...ไม่ไหวแล้ว ลุงจ๋า เชอร์รี่สะ...สะ...เสียว เสียวเหลือเกิน ทำไม
ไม่ไปเลียยัยพลอยบ้างล่ะคะ”
ร่างอรชรดีดดิ้นไปมา ก่อนที่เธอจะทิ้งตัวลงนอน
“ก็ได้...เพื่อไม่ให้น้อยหน้ากัน งั้นมา...หนูพลอยจ๋า เอาหอยมาให้ลุงกินหน่อย ดูซิ...ว่าน้ำจะหวานเหมือนกันหรือเปล่า”
พูดจบ มือใหญ่ก็จับเด็กสาวแหกแข้งแหกขา ก่อนจะซุกใบหน้าลงไป ละเลงเลียกลีบผกาของหล่อน
“อ๊าย...อู้วส์...ละ...ละ...ลุงพล! ลุงพลขา อ๊อย...สะ...สะ...เสียว! นี่ลุงพลไปหื่นมาจากไหนน่ะ
กินเอากินเอา อย่างกับคนอดอยากอย่างนั้นน่ะ”
“ก็ลุงหิว...หิวพวกหนูไง”
“อะไร...เมื่อวาน ลุงพลก็กินพวกหนูไปหยก ๆ สองวันก่อนก็กระแทกหนูสองคน จนเดินขาถ่าง
กลับบ้าน หื่นไม่มีใครเกินจริง ๆ”
“แหม...หนูพลอยนี่ ช่างพูดช่างเจรจาจริง ๆ เลยนะ หื้อ...”
เมื่อสิ้นเสียงหื่นกระหาย ปากและลิ้นของเขาก็ขยี้ติ่งเนื้อสุดสวาทของเธอ จนเด็กสาวเสร็จสม
ชักดิ้นชักงอ จากนั้นคนหื่นก็เข้าเผด็จศึก
เขาจับแก่นกายขนาดเท่าแขน ยัดใส่ช่องร้อนของหล่อน จากนั้นก็ระรัวเอวหนา กระเด้งเด้าเด็กสาวคราวหลานไม่ยั้ง
เรียกว่า มีเรี่ยวแรงเท่าไหร่ก็กระหน่ำใส่อย่างไม่บันยะบันยัง เลยทีเดียว
“อร๊ายยย...ลุงพลจ๋า...หนูเสียว เสียวเหลือเกิน!!!”
พลอยร้องลั่นกระท่อม ความหฤหรรษ์ถาโถมใส่เธอไม่ขาดสาย
“เป็นไงบ้างหนูพลอย ยังไหวอยู่ไหม?”
หนุ่มใหญ่แสร้งถามไปอย่างนั้น เสือเฒ่าเก๋าประสบการณ์ ก็มักจะชอบเล่นกับเหยื่อแบบนี้
ทำเป็นห่วงใย แต่สุดท้าย ก็ขย้ำกินอย่างไร้ความปราณี
“มะ...มะ...มันเสียว เหมือนใจจะขาดเลยล่ะค่ะ”
พลอยตอบ ด้วยเสียงที่หอบเหนื่อย จากนั้น เธอก็อ้าปากค้าง ตาเหลือก เรือนร่างบิดเกร็ง เพราะนักล่าผู้นี้ ระรัวอาวุธร้ายจ้วงแทงช่องสวรรค์ของเธอ หนักหน่วงมากยิ่งกว่าเก่า
“กรี๊ดดด...อึ๊ยะ...”
พลอยเสียวซ่านอย่างที่สุด เธอกรีดร้องจนเสียงแหบแห้ง
และเมื่อลุงพลขยี้กามจนสาแก่ใจแล้ว เขาจึงปล่อยให้เธอได้นอนหลับใหล ก่อนจะหันไปยัดเยียดความหรรษาให้กับเชอร์รี่บ้าง
“มามะ...หนูเชอร์รี่! มาให้ลุงกระแทกหน่อยเถอะ”
ร่างใหญ่เขยิบเข้าไปใกล้ จากนั้นก็จับเธอให้โก้งโค้ง ก่อนจะก้มหน้าลงไปแลบลิ้นเลียกลีบกระท้อน เพื่อให้สารคัดหลั่งภายใน เยิ้มออกมามากที่สุด
“ซี๊ดดดด...อ้าส์...ลุงพลขา! หนูไม่ไหวแล้ว อย่าเสียเวลาเลียเลย จับหนูกระแทกเถอะค่ะ”
“เ****นมากแล้วล่ะซิ...ได้...เดี๋ยวลุงพลคนนี้ จะจัดให้ถึงที่สุดเลย”
เขารีบจับแก่นกายแข็งโป๊กเป๊ก ยัดเข้าไปในร่างกายเธอ จากนั้นก็ใช้สองมือรั้งเอวบาง แล้วระรัวเอวหนา กระเด้งเด้าอย่างมีชั้นเชิง
ความแข็งแกร่งเบียดเสียดเนื้อเยื่ออันบอบบางเข้าไปจนลึก มันเกี่ยวความรู้สึก จนเธอล่องลอยขึ้นไปสู่ดินแดนสุขาวดี