ร่างบางของอารดาเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าก่อนจะหยิบกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ใบเดียวกับที่เธอขนของย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ และวันนี้เธอก็จะใช้กระเป๋าใบเดียวกันขนของกลับไป หญิงสาวค่อยๆทยอยพับเสื้อผ้าลงกระเป๋าช้าๆอย่างต้องการซึมซับบรรยากาศแห่งความหลังอันหวานชื่นเอาไว้ น้ำตาหยดหนึ่งหยดลงบนชุดนอนตัวโปรดที่อัครพลซื้อให้ก่อนที่ทำนบน้ำตาเธอจะพังทลายพร่างพรูลงมาอย่างห้ามไม่อยู่ อารดากอดตัวเองร้องไห้สะอึกสะอื้นแต่ไร้ซึ่งคนปลอบใจ เมื่อเก็บเสื้อผ้าและของใช้ประจำตัวเสร็จเรียบร้อย อารดาเปิดลิ้นชักหยิบของมีค่าทุกอย่างที่อัครพลซื้อให้เธอมาใส่ไว้ในซองเอกสารสีน้ำตาลซึ่งก็คือ บัตรเครดิต กุญแจรถ กุญแจคอนโดและคีย์การ์ดรวมถึงสมุดบัญชีเงินฝากที่เขาทำไว้ให้อีกด้วย เธอแนบจดหมายเล็กๆไว้ให้เขาซึ่งมีข้อความสั้นๆเพื่อเป็นการบอกลา
คุณใหญ่...
อายคืนของมีค่าทุกอย่างไว้ให้คุณใหญ่ในซองนี้แล้วนะคะ และอายขอยืนยันอีกครั้งว่าอายไม่ได้ทำอะ
