อารดารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นส่วนเกินอย่างบอกไม่ถูก เพราะตอนนี้ดูเหมือนพลอยลดาจะเป็นที่สนใจของทั้ง อัครพลและมาริสา แม้เขาจะบอกว่าเธอสำคัญที่สุดสำหรับเขาแต่การกระทำมันต่างกันโดยสิ้นเชิง ตั้งแต่เข้ามาในร้านอาหารแห่งนี้เขายังไม่พูดกับเธอสักคำ แต่กลับดูแลเอาใจใส่ผู้หญิงที่เขาบอกว่าเป็นเพื่อนอย่างออกนอกหน้าคิดแค่นี้ก็พลอยทำให้ความอยากอาหารหมดไปทันที สุดท้ายอารดาก็รวบช้อนและยกน้ำขึ้นดื่ม
“อ้าว น้องอายอิ่มแล้วเหรอคะ เพิ่งทานไปนิดเดียวเอง”
“วันนี้อายไม่ค่อยหิวน่ะค่ะ”
“แหม ทานน้อยแบบนี้เองถึงหุ่นดี หน้าตาสวยแถมหุ่นดีแบบนี้หนุ่มๆรุมขายขนมจีบแย่”
“ก็มีบ้างค่ะ” อารดาตัดสินใจพูดปดออกไปเพราะอยากรู้ว่าอัครพลจะว่าอย่างไร คำตอบของอารดาทำให้มาริสาหันมามองอย่างตกใจเพราะรู้ดีว่าเจ้านายของเธอหวงอารดาขนาดไหน อัครพลเองถึงกับชะงักและนึกอยากลากอารดา กลับบ้านไปถามให้รู้เรื่องว่าใครกันที่มันบังอาจมาแตะของหวงของเขา
