ตอนที่ 44 มาเฟียเสียน้ำตา

1139 คำ

เช้าวันต่อมา.. ตั้งแต่เมื่อคืนสิงหาพาคะนิ้งกลับมานอนที่คอนโดก็ไม่ได้ออกไปคาสิโนอีก ปล่อยให้ธนาจัดการงานที่คาสิโนให้ ส่วนตัวเองก็นอนกล่อมเมียไปจนหลับ ทื้ดด ทื้ดด! "คุณธนาโทรมาค่ะ" คะนิ้งพูดบอกคนที่นอนหลับตากอดเธอเอาไว้ "รับสายให้หน่อย" เสียงแหบพล่าเอ่ยขึ้นมาเบาๆ คะนิ้งถึงกดรับโทรศัพท์แทน พร้อมกดสปีกเกอร์โฟนให้คนที่มุดอกเธออยู่ฟัง 'ไอ้สิงหา' 'อืม' 'คาสิโนที่มาเก๊ามีปัญหา ตั้งแต่เมื่อคืนผู้จัดการบินมาหามึงที่คาสิโน กูติดต่อมึงไม่ได้เลยให้เขาไปพักที่โรงแรมก่อน' 'มีปัญหาอะไร' 'ไม่มีใครเข้าไปดูแล มีพวกเจ้าถิ่นสร้างคาสิโนแข่งข้างๆ แล้วส่งคนมาป่วน ทำร้ายแขกจนลูกค้าไม่กล้าเข้า ยอดปีนี้ขาดทุนยับ' 'อ่า ไอ้ตัวไหนมันมีปัญหานักหนา' 'ปัญหาเรื่องเงินมันไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าปล่อยไว้มันจะยิ่งหนัก จะเสียชื่อมาถึงคาสิโนที่นี้ อีกอย่างคือมึงต้องไปจัดการเอง' 'กู?' 'ผู้จัดการขอไว้ว่าไม่มึงก็กูต้องไปเคล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม