ตอนที่ 47 ความคิดถึง

1140 คำ

3 ชั่วโมงต่อมา เที่ยวบินด่วนบนเครื่องบินส่วนตัว บินตรงจากมาเก๊าตรงกลับมาหาเมียทันทีที่รู้ข่าว ทันทีที่มาถึง สิงหาก็กดโทรศัพท์โทรหาธนาทันที 'เมียกูอยู่โรงพยาบาลไหน' 'กลับมาคอนโดแล้ว' 'ทำไม ไม่ฝากครรภ์เหรอวะ' 'รอพ่อมันสิวะ จะให้เมียฝากครรภ์คนเดียวรึไง' 'อืม' 'กลับมาวันไหน หมอบอกยิ่งฝากครรภ์เร็วยิ่งดีกับลูกเมียนะ วางงานไว้แล้วกลับมาเถอะ ถือว่ากูขอ' 'ถึงแล้ว จอดรถอยู่' 'คือ?' 'รอเปิดประตูให้กูด้วย' 'เดี๋ยวไอ้สิงหา มึงกลับมาแล้ว? ไอ้สัสสามชั่วโมง มึงมาได้ไงเนี่ยไอ้เวร' 'ไอ้ธนา เปิดประตูไอ้สัส' 'ไอ้เหี้ย ใครเคาะประตู' 'กูไอ้เวร เปิด' 'ไอ้ฉิบหาย เอาซะกูตกใจ' แกร๊ก! ประตูห้องเปิดออกโดยเพื่อนสนิทที่ยังทำหน้าตกใจไม่หายแต่สิงหาเองก็ไม่ได้สนใจ สายตาคมมองไปรอบห้องเห็นแค่เจ้าขากับหลานนั่งเล่นกันอยู่ตรงโซฟา "คะนิ้งไปไหน" "กลับมากินยาแล้วหลับไปในห้อง" ได้คำตอบจากธนาแล้ว สิงหาก็รีบก้าวข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม