วันนี้หล่อนจะกล้าสู้หน้าขุนเขาได้ยังไง หลังจากที่เมื่อคืน... เขาทำแบบนั้นกับร่างกายของหล่อนไปแล้ว
แม้มันจะยังไม่สุดทาง แต่มันก็น่าอายเหลือเกิน
เขาบอกว่าหล่อนร้อนแรง...
แน่นอนล่ะ ในสายตาของผู้ชายคนนี้ หล่อนก็แค่ผู้หญิงใจง่าย ยอมขายตัวเพื่อเงินเท่านั้น
หล่อนเสียใจ...
เพราะอยากให้เขามองหล่อนในแง่ดีกว่านี้บ้าง
ฟางข้าวก้มหน้าลงมองพื้น เมื่อขุนเขาก้าวเข้ามาภายในห้องอาหาร เขาเดินผ่านร่างของหล่อนไปโดยไม่แม้แต่จะชายตามอง
หล่อนมันก็เป็นแค่เพียงอากาศสำหรับขุนเขาเท่านั้นแหละ
เมื่อไม่สามารถทนอยู่ใกล้ๆ เขาได้อีก ฟางข้าวจึงปลีกตัวถอยร่นออกไปจากห้องอาหาร หล่อนเดินจากมาเงียบๆ
ฟางข้าวพาตัวเองไปนั่งหงอยที่สวนหลังบ้าน ในมือมีไม้กวาดด้ามยาวถือเอาไว้ ดวงตากลมโตตอนนี้มีความเศร้าหมอง
หล่อนรู้ดีว่าไม่ควรคาดหวังอะไรกับขุนเขา แต่หัวใจมันไม่ยอมรับฟังเลย
“ทำไมไม่อยู่รับใช้ที่ห้องอาหาร”
เสียงเข้มคุ้นหูทำให
