"คนมีความรักมันเป็นกันแบบนี้เหรอวะ เปลี่ยนสีไวฉิบหายเลย" ภพนิพิฐเค้นเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ
พี่น้องของเขาเห็นว่าจะเหมือนกันทั้งคู่ คนหนึ่งก็ลุคแด๊ดดี้ รักลูกรักเมีย
ส่วนอีกคนที่ตอนแรกเหมือนจะเป็นเสือ เห็นว่าตอนนี้จะกลายเป็นเสือสิ้นลาย
ไม่สิ้นลายเห็นว่าจะไม่ได้ เพราะคนที่มันเคยมองว่าเป็นแค่เหยื่อ วันนี้กุมหัวใจของเสือไว้จนอยู่หมัด
"ยิ้มไร" ไอ้หน้าหล่อไม่วายหันไปแซะผู้เป็นพี่ชาย
เป็นอีกครั้งที่รู้สึกคันยุบยิบที่ปลายคาง ท้ายทอยก็เหมือนมีตัวอะไรไต่อยู่นั่น คันไปหมด และไม่รู้เลยว่าควรเอามือไปวางไว้ตรงไหนดี
วางตรงนั้นก็กลัวว่ามันจะตลกเกินไป ถ้าจะให้เอาวางอยู่ตรงนี้มันก็ไม่น่าจะเข้าท่าอยู่ดี
ตอนนี้ไอ้ภูปวดหัวฉิบหายเลย!
"ยัง ยังไม่ไปอีก"
"ไล่เหมือนหมูเหมือนหมา บอกรักแฟนต่อหน้าพี่ชายมันเป็นเรื่องที่น่าอายมากเลยใช่ปะ"
"อายไรวะ ให้จูบโชว์ภูยังกล้าเลย!"
"เดี๋ยว" ไอติมรีบยกมือขึ้นปิดปากคนที่บ
