"อยากให้ฉันดูดวงให้ปะ"
"อย่าไร้สาระน่าภู"
"แต่ฉันดูแม่นนะ แค่ได้จ้องตาเธอฉันยังรับรู้เลยว่าต่อจากนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ" ดวงตากลมโตที่ถูกโอบล้อมด้วยขนตางามงอนกลอกกลิ้งไปมาตอบรับประโยคที่ได้ฟัง
เรียวปากเอิบอิ่มเม้มเข้าหากันก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก
เรื่องอะไรเกี่ยวกับเธอที่เขารับรู้!
และมันเป็นความล่วงรู้ที่เกิดจากความสามารถพิเศษที่เรียกว่าญาณทิพย์ หรือหมอนี่เพียงแค่อุปโลกน์มันขึ้นมา
"ว่ามาสิ ฉันกำลังรอฟัง" ภูพิงค์ยกยิ้มที่มุมปากอย่างชอบใจ เวลาที่มีใครสักคนคล้อยตามในสิ่งที่เราพูด มันเป็นอะไรที่โคตรมีความสุขเลย
หนุ่มหล่อโน้มตัวไปด้านหน้า กลิ่นหอมสะอาดสะอ้านทำใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำ ขณะเดียวกัน ภูพิงค์ไม่ได้สนใจว่าการกระทำที่ฉาบฉวย ตรงไปตรงมา มันจะทำให้คนรอบข้างมองมาที่เขาด้วยความสนใจ และก่อนที่หนุ่มหล่อจะได้พูดอะไรออกไป เสียงเรียกจากคนที่เข้าไปเคลียร์กับพนักงานในร้านเพ
