“อ๊ะ...” เพราะเธอไม่ได้นอนอยู่ในห้องทรมานนั่นแล้ว แต่เป็นห้องนอนขนาดเล็กประมาณสามสิบห้าตารางเมตร แม้ไม่ใช่ห้องหรูหราสวยงาม แต่สะอาดสะอ้าน เฟอร์นิเจอครับครันสำหรับอยู่อาศัย
“ที่ไหนเนี่ย??” หรือว่าเมื่อคืนเธอฝันไปจริง เมื่อคิดได้ดังนั้นก็รีบเลิกผ้าห่มสำรวจร่างกาย จึงพบว่ายังเปลือยเปล่า ตามเนื้อตัวมีรอยจ้ำแดงเต็มไปหมด
“อ่า...มันเกิดขึ้นจริง”
เอลิกาพยายามตั้งสติ แล้วทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ภาพที่เธอโดนเจ้านายมัจจุราชกระทำการป่าเถื่อนใส่ร่างกายเธอไม่ยั้งผุดพรายเข้ามาในสมอง ย้ำเตือนให้รู้ว่ามันไม่ใช่การร่วมรัก แต่มันเป็นการแก้แค้นเพื่อความสะใจต่างหาก
“ครั้งแรกของเรา ...เขาขโมยไปแล้ว” เจ้าชายในฝันที่กลายเป็นปิศาจซานตาน
“โอย อูย” เธอยกมือขึ้นกุมขมับ รู้สึกปวดหัวนิดๆและมีไข้ต่ำๆ คงเป็นเพราะถูกทรมานด้วยเซ็กซ์ซาดิสม์ ร่างกายของเธอจึงรับไม่ไหว
“โอยซี๊ดส์ ปวดหัวชะมัด” แต่ปวดยัง
