“บอสคะ.. เอมจะชดใช้ให้บอสเอง”
หญิงสาวตัดสินใจกรีดข้อมือด้วยมีดคัตเตอร์ ความเจ็บยิ่งกว่าเจ็บไหลทะลักออกมาจากข้อมือของเธอราวกับน้ำก๊อก
“อ่า อือ โอวว” เธอน้ำตาไหล หัวใจเจ็บปวดสาหัส ทิ้งตัวลงนอนเหมือนคนหมดอาลัยตายอยากในชีวิตลงบนเตียงนอน
“อะ อ่า..” ดวงตาปรือมองเห็นเลือดตัวเองไหลหยดซึมบนผ้าปูที่นอนสีขาว ทะเลเลือดแผ่กระจายแดงฉานรายรอบกายเธอ
“ขอโทษ..” เธอนอนนิ่ง หายใจรวยริน กายเปลือยเปล่าจมอยู่กลางกองเลือดเปียกชุ่ม แววตาอ่อนแรงจ้องมองเพดานนิ่งก่อนจะค่อยๆปิดตาลง
ทันใดนั้น ประตูเปิดผ่างด้วยความแรงตามอารมณ์คนเปิด พีมรุตม์สาวเท้าเดินเข้ามาด้วยอารมณ์หงุดหงิดงุ่นง่าน เพราะยังโมโหไม่หายที่โดนเธอเล่นสงครามประสาทใส่
“คราวหลังถ้าเธอลองดีกับฉันอีก ฉันจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่เอลิกา!!”
เขาตะโกนใส่เธอแล้วหันหลังจะเดินกลับ แต่เกิดเอะใจทำไมหญิงสาวไม่ตอบโต้เขาเลยสักคำ ก็เลยจะหันไปเยาะเย้ยให้เธอเจ็บปวดซะ
