เวลาต่อมา_
"นายมาแล้วเหรอ มาเหนื่อยๆ ไปกินน้ำเย็นหน่อยไหม" รินเซ่รีบวิ่งมารับคนตัวสูงถึงลาดจอดรถ ช่วยหยิบจัดเสื้อสูทแทนเหล่าแม่บ้าน แม้ว่าตัวเองยังสวมผ้ากันเปื้อนสำหรับในครัว ใบสวยยิ้มแย้มจนคนมองรู้สึกได้
"เธอมีอะไรก็พูดมาเถอะ ใช้มารยาแบบนี้มันดูไม่ใช่เธอเลยริน" น้ำเสียงเข้มพูดบอก ผ่านใบหน้าคมคายนิ่งเรียบ ปล่อยให้ร่างบางช่วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตรงลำคอ ก่อนดันเธอนั่งลงข้างๆในโซนรับแขก
"เห็นนายบอกว่า อยากทานแกงเขียวหวานไง พวกป้าแม่บ้านสอนฉัน อีกตั้งหลายเมนูที่นายชอบเลยนะ" น้ำเสียงหวานพูดเจื้อยแจ้ว ประมาณว่าต้องการอวดอ้างว่าทำไปทั้งหมดเพื่อเขา ซึ่งอีกฝ่ายไม่ได้รู้สึกทราบซึ้งใจแม้แต่นิดเดียว
"อื้ม...ก็แล้วแต่" เขาถอนหายใจพ่นลมร้อนออกเบาๆ มันคงจะดีกว่านี้ถ้าหญิงสาวอยากดูแลเขาจากข้างในใจจริงๆ เธอกำลังแสดงออกกลบเกลื่อนการกระทำ ที่เขาไล่จับผิดผ่านแววตากลมได้
"คลิน..." แต่แล้วรินเซ่เอ่ยเรีย
