"..." พอยัยแพรวาออกไปแล้วพี่นธีก็หันมาเอาเรื่องฉันทันที "พามาทำไม"
"เนยเปล่านะ ยัยนั่นตามมาเอง"
"..." เขาไม่พูดอะไรต่อเดินหันหลังกลับไปทำงานของตัวเองเงียบๆ ฉันจึงเดินไปนั่งเล่นกับปุยนุ่นเพื่อไม่ให้กวนเขา ไม่ได้เล่าเรื่องของแพรวาก่อนหน้านี้ให้เขาฟังเพราะกลัวจะหงุดหงิดกว่าเดิม เอาไว้อารมณ์ดีๆค่อยเล่าให้ฟัง
"ปุยนุ่น อย่าไปกวนพ่อนะ เขาอารมณ์ไม่ดี" ฉันเปลี่ยนสถานะของพี่นธีเป็นพ่อจำเป็นของปุยนุ่นไปแล้ว
เหมี้ยว~
มันร้องออกมาเหมือนรับฟังแล้วคลอเคลียฉันอย่างที่ชอบทำก่อนจะเดินนวยนาดไปนอนบนพรมในห้อง
คนก็เย็นชาแมวยังจะเย็นชาอีก ฉันจะคุยกับใครล่ะทีนี้
FIN : ไง
ขณะที่กำลังมองตามปุยนุ่นไปสลับกับมองพี่นธีที่นั่งตั้งหน้าตั้งตาทำงาน เสียงไลน์ก็ดังขึ้นมา
FIN : เล่นเป็นหรือเปล่า
ฉันขมวดคิ้วมองข้อความนั้นแล้วตอบกลับไปสั้นๆและเขาก็ตอบกลับมาทันที
Ninoey : คะ?
FIN : วันก่อนเห็นบอกไม่เล่นไลน์ นึกว
