"อื้อ!~"
มือหนาบีบแก้มฉันแน่นจนเจ็บและกระแทกริมฝีปากร้อนนั้นใส่ริมฝีปากที่เผยอออกเพราะแรงบีบของเขาก่อนจะแทรกลิ้นร้อนเข้ามาดูดกลืนความหวานในโพรงปากอย่างไร้ความปราณี
มันรุนแรงและหนักหน่วงจนฉันแทบไม่มีความรู้สึกอื่นเลยนอกจากเจ็บ
กลิ่นคาวเลือดลอยแตะจมูกและรับรู้รถชาติความเค็มของมันที่ปะปนอยู่ในปากได้เป็นอย่างดี แต่เขาก็ยังจูบฉันอย่างรุนแรงและเร่าร้อนต่อเนื่อง
ใช้กำปั้นเล็กที่ทุบไหล่กว้างของเขาเพราะอยากหลุดพ้นจากความเจ็บ แต่กลับถูกรวบเอาไว้ทั้งสองข้างในเวลาอันรวดเร็วและเขายังบีบแน่นจนฉันรู้สึกชาปลายนิ้ว แม้ไม่ได้ยอมซะทีเดียวแต่ก็ไม่กล้าขัดขืนเพราะรู้ดีว่าตอนนี้เขากำลังโกรธจนควบคุมตัวเองไม่ได้
"อึก อื้อ~" ตอนนี้น้ำตาฉันไหลอาบเต็มสองแก้มจนเปียกชุ่มแต่พี่นธีก็ไม่ยอมหยุด เขาดึงทึ้งเสื้อผ้าของฉันจนมันขาดวิ่นและหลุดลุ่ยออกจากตัวจนตอนนี้ร่างกายฉันเปลือยเปล่าทั้งที่เราทั้งคู่ยังอยู่หลังประตูไม่ได้
