พอมาถึงห้องฉันก็อาบน้ำแต่งตัว นอนเล่นมือถืออยู่บนเตียง เป็นแบบนี้มาอาทิตย์นึงแล้วเหมือนชีวิตมันน่าเบื่อจนไม่รู้จะทำอะไรอย่างนั้นแหละ
เงินเก็บตอนนี้คงจะพอทำให้ฉันอยู่ถึงปีสองถ้าใช้อย่างประหยัด แล้วค่อยหางานทำตอนที่กิจกรรมรับน้องสิ้นสุดลง
เลื่อนหน้าจอดูอะไรไปเรื่อยเปื่อยก็เห็นบางอย่างสะดุดตาเข้า มันเป็นรูปเจ้าปุยนุ่นที่ฉันไม่เห็นมันมาเกือบครึ่งเดือน ตอนนี้มันก็ยังอ้วนเหมือนเดิม
คนที่ลงรูปมันคือ...เขา
ทั้งที่เขาไม่เคยโพสอะไรเลยหน้าเฟสตัวเอง แต่เพิ่งลงรูปปุยนุ่นไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วพร้อมกับแคปชั่นที่ชวนให้หัวใจฉันมันเต้นแรง
'คิดถึงแล้วนะ'
ฉันยิ้มออกมาแล้วมองรูปปุยนุ่นอยู่นานก่อนจะกดอีโมจิห่วงใยไปให้ จากนั้นก็เบื่อๆไม่รู้จะทำอะไรฉันจึงเดินไปเปิดโทรทัศน์
หาหนังดูหน่อยก็คงดี
จนเวลาล่วงเลยผ่านไปเกือบเที่ยงคืนก็ได้ยินเสียงกุกกักอยู่หน้าประตู จนต้องเดินไปเงี่ยหูฟังใกล้ๆก็ไม่ได้ยินเสียง
