กระเป๋าเป้และหนังสือเรียนถูกวางเอาไว้บนโต๊ะ คนที่เรียนหนักมาตลอดทั้งวัน นั่งหลับตาบนโซฟา ก่อนที่น้ำเย็นๆ จะมาแนบที่แก้ม " เหนื่อยใช่ไหม "คนที่เพิ่งมาห้องคนอื่นแค่สองครั้ง เดินวนเวียนเหมือนห้องตัวเอง น้ำเย็นที่หยิบออกมาถูกยื่นให้ " ครับ เหนื่อย " ทิวเขารับน้ำมาดื่มแล้ววางเอาไว้ที่โต๊ะมองคนที่มาหาตัวเอง แล้วยิ้มออกมา ม่อนสวมกางเกงขาสั้น กับเสื้อยืดธรรมดา แต่ทำไมน่ารักแบบนี้ " คิดถึงทิวหรอ " คุณหมอถามแล้วดึงมือมาจูบเบาๆ ไอ้การทำอะไรแบบนี้ มันโคตรดีเลย " ก็เป็นห่วง เป็นยังไง กินอะไรหรือยัง" ม่อนบอกเสียงเบาแล้วเตรียมจะเดินมานั่งข้างๆ แต่เค้ากลับดึงให้นั่งลงที่ตัก " อะไร " คนที่ถูกดึงตัวลงไปไม่ทันตั้งตัว " เปล่า แต่อยากกอดครับ " เสียงอ้อนแบบนี้ ทำเอาใจเต้นรัว มองอีกคนที่อยู่ห่างไม่ถึงคืบ " ทำไมอ้อนเก่งขนาดนี้ครับ " คนที่นั่งตักถามแล้วขยับตัวให้แนบชิด ร่างกายเสียดสีกัน " ทิวคิดถึง