" ขอโทษครับ " คนที่รู้สึกว่ามือไวเกินไป ปล่อยมือของตัวเองที่จับข้อมือของคนตรงหน้าเอาไว้ " ฝนตกครับ มืดแล้ว ไปเถอะครับ เมฆไปส่ง " นักศึกษาหนุ่มบอกยิ้มๆ มองคนตรงหน้าที่ยังพะวักพะวน " พี่ทรายคงห่วงคุณเข็มมาก ถ้าเมฆปล่อยให้กลับเอง " เค้าบอกอีกครั้ง เอาพี่ทรายมาอ้าง อย่างพี่ทรายก็ต้องห่วงคนรอบข้างอยู่แล้ว ไม่งั้นจะชวนมากินข้าว ต่อด้วยขนมหวานหรือไง " จะรบกวนไหมคะ " เขมจิราบอกเสียงเกรงใจ " ก็ถ้าไปตอนนี้ ก็น่าจะออกจากห้างแล้ว " เค้าบอกยิ้มๆ แล้วเดินนำหน้า ไปก่อน ชำเลืองมองแล้วยิ้มออกมา ที่เห็นว่า คนที่อยู่ในชุดทำงาน กำลังเดินตามมา รถราคาแพงคันสวยสมฐานะลูกชายคนเล็ก มือเรียวยาว เปิดประตูรถฝั่งคนขับออก แล้วขึ้นไปนั่ง คนที่เดินตามมา เปิดประตูรถ อีกฝั่ง แล้วนั่งเคียงข้าง " กดจีพีเอสเลยครับ " เค้าเปิดหน้าจอที่กำลังหาจุดที่ตัวเองอยู่ ก่อนที่มือบอบบาง จะจิ้มหน้าจออย่างระมัดระวัง ปลายทางที่ค