เมื่ออธิพลเห็นว่าเพื่อนสนิทเอาจริง เขาจึงรีบเดินออกไป เขามั่นใจว่าแผนนี้สำเร็จเรียบร้อยแล้ว เขาเดินออกไป ก่อนที่จะกดโทรศัพท์รายงานคุณจิตทิพย์อย่างอารมณ์ดี ถ้าขืนเขาไม่ออกมาอย่างที่จอมทัพขู่ มีหวังเขาโดนจอมทัพตั้นหน้าจริงๆ อย่างแน่นอน
“คุณก็เหมือนกัน ขึ้นห้องมากับผม ผมมีเรื่องจะคุยด้วย” จอมทัพกล่าวด้วยความไม่พอใจ ก่อนที่จะกระชากแขนหญิงสาวให้เดินขึ้นบันไดไปกับตน หญิงสาวไม่พอใจจึงขืนตัวไว้เล็กน้อย แต่เพราะแรงลากจูงของเขา หญิงสาวจึงกลัวว่าตนเองจะประสบอันตราย เธอจึงยอมเดินตามเขาด้วยความไม่พอใจ
“อะไรของคุณ ฉันเดินเองได้ ไม่ต้องมาลากเหมือนวัวเหมือนควายแบบนี้หรอก” ชาคริยาแหวขึ้นด้วยความไม่พอใจ เมื่อเข้ามาถึงในห้องนอนของทั้งคู่
“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี คนอย่างคุณนี่มันไม่มียางอายจริงๆ” จอมทัพกล่าวเสียงขุ่น
“ไม่มียางอายตรงไหนไม่ทราบ” ชาคริยาตาขวางทันที เมื่อได้ยินคำกล่าวหาของเขา
“ก็ตรงที่ไปนั่งคุย
