“ใช่ ฉันท้อง แต่คุณไม่ต้องมารับผิดชอบอะไร เพราะคนอย่างคุณมันไม่มีความรับผิดชอบอยู่แล้ว ฉันจะมาบอกแค่ว่าฉันจะใส่ชื่อคุณในสูติบัตรของลูก แต่คุณจะไม่มีวันได้เข้าใกล้ลูก” พลอยนภัสกล่าวอย่างเด็ดขาด เธอต้องการให้เขาเจ็บ แต่เธอก็รู้ว่าคนอย่างเขาไม่มีหัวใจอยู่แล้ว บางทีเขาอาจจะสะใจเสียด้วยซ้ำที่ทำให้เธอตั้งท้องไม่มีพ่อเช่นนี้
“หมายความว่าไงพลอย ลูกในท้องของคุณมันก็ลูกของผม ทำไมคุณต้องทำแบบนี้” เวหาหน้าสลดขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่หญิงสาวกล่าว
“ก็เพราะพ่อของลูกฉันมันเลวไง มันถึงไม่ควรจะเป็นพ่อใคร” พลอยนภัสรู้สึกพอใจเป็นอย่างมากที่เธอทำให้ชายหนุ่มหน้าสลดเพราะคำพูดของเธอ
“ให้โอกาสผมได้ดูแลคุณกับลูกได้มั้ยพลอย” เวหากล่าวนัยน์ตาเศร้า
“มันสายไปแล้ว ผู้ชายที่กล้าทำแบบนี้กับผู้หญิง มันสมควรจะเป็นพ่อแค่ในนาม เพราะคงจะไม่มีปัญญาสั่งสอนลูกให้เป็นคนดีได้หรอก ฉันจะมาบอกคุณแค่นี้ ต่อไปนี้เราสองคนอย่าเจอก
