'แค่ผัวเก่าที่ถูกลดสถานะมาเป็นแค่เพื่อนสนิท มึงจะอะไรนักหนา'
'แค่ผัวเก่า แค่ผัวเก่า'
'แค่เพื่อนสนิท แค่เพื่อนสนิท'
"แม่งเอ้ย!!!"
เพล้งงงงงงง!
ผมปัดขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะกระจกตรงหน้าอย่างแรง จนมันร่วงแตกกระจายลงสู่พื้น ความรู้สึกหงุดหงิดมันแทรกผ่าน บอกเลยว่าผมไม่มีปัญญาที่จะทำห่าเหวอะไรทั้งนั้น คำพูดของจีน่า ยังวนเวียนเข้ามาในหัวของผมซ้ำๆ มันลบไม่ได้ มันลืมไม่ได้ ต่อให้ผมจะเคยคิดว่าดีกรีคือตัวช่วยที่ดีที่สุดที่ทำให้ผมลืมง่าย แต่เอาเข้าจริง ต่อให้ผมจะแดกเหล้าไปกี่ขวดต่อกี่ขวด คำพูดเหล่านั้น มันก็ไม่ได้หายไป ผมไม่ลืม ไม่ลืมทั้งสีหน้า ไม่ลืมทั้งการกระทำ และไม่ลืมแม้กระทั่งคำพูดทุกคำที่ออกมาจากปากของมัน
"อะไรของมึงวะ!" ไอ้ปอละโทรศัพท์ออกจากหู แล้วชักสีหน้าใส่การกระทำของผมทันที
"เมื่อกี้ก็แก้ว นี่ก็ขวด มึงหงุดหงิดเกินไปแล้วนะ!" ไอ้บอมพูดขึ้นมาบ้าง โดยที่ผมไม่ได้ใส่ใจหรือสนใจคำพูดขอ
