@คอนโดมิเนียมของจีน่า
ฉันกับไอ้เจ้ามองหน้ากัน เมื่อคล้อยหลังที่พายุรักแรงอารมณ์มันสงบลง เราก็เดินออกมาจากห้องนอนพร้อมกัน
ฉันหลบตาหมอนั่น แล้วมองชามก๋วยเตี๋ยวสองชามนิ่ง เราปล่อยมันทิ้งไว้ จนไม่สามารถทานต่อได้ เพียงแค่นึกได้ ว่าฉันทิ้งมัน เพื่อไปทำอะไร ใบหน้าของฉันก็ร้อนเห่อขึ้นมาทันที
อายที่สุดเลย!
"หิวเหรอจี" หมอนั่นถาม แอบสังเกต ว่ามันเอาผ้าขนหนูผืนของฉันมาใช้
"อื้ม..." ฉันตอบสั้นๆ แล้วเบือนหน้าหนีไวๆ อยู่ดีๆก็เผลอมองตรงนั้นของมันอย่างไม่ได้ตั้งใจ
ฉันตั้งท่าจะเดินเลี่ยงเข้าไปที่ในครัว คิดแค่ว่าอาจจะไปมีบะหมี่ที่หลงเหลือพอให้ฉันได้ทาน แต่ว่าจังหวะนั้น แขนของฉันกลับถูกคว้าเอาไว้ และการกระทำนั้น ส่งผลให้ฉันตวัดสายตากลับไปมองที่หมอนั่นใหม่
"ไปแต่งตัว"
"หื้ม?" ฉันเลิกคิ้ว แล้วเอียงคอมองอย่างไม่เข้าใจ
"ก็บอกให้เข้าไปแต่งตัวไง"
"ไปไหน?"
"ก็บ่นหิวไม่ใช่หรือไง กูก็แค่จะพาเมียกูออกไป
