"กูว่ากูชอบไอ้เจ้าว่ะจี!" ฉัน ที่กำลังเตรียมรับอะไรหลายๆอย่าง พยายามบอกตัวเองว่าต่อให้ฉันจะได้ยินอะไรจากมัน ฉันก็ต้องตั้งสติ และรับมันให้ได้ แล้วสุดท้าย คำพูดที่ออกมาจากปากของเพื่อนที่ฉันรัก มันก็ทำให้ความรู้สึกของฉันพังยับ เชื่อไหม แม้ฉันจะเผื่อใจมาแล้ว ว่าคำตอบมันอาจจะเป็นแบบนั้น แต่เอาเข้าจริง มันกลับเหมือนว่าก่อนหน้านี้ ฉันยังไม่ได้ตั้งรับอะไรสักอย่าง หรือบางที ระยะเวลาเพียงหนึ่งวันที่ฉันเกิดความสงสัย มันอาจจะน้อยเกินไป น้อยจนทำให้ฉันตั้งตัวไม่ทัน
เพราะที่ผ่านมา ฉันไม่เคยระแวงหรือสงสัยอะไรทั้งนั้น ฉันถึงไม่เคยคิด ว่าเรื่องแบบนี้มันจะเกิดขึ้นได้
ฉันในตอนนี้ ไม่รู้เลย ว่าควรตั้งรับแบบไหน รับมือยังไง มันตั้งตัวไม่ทัน กระบอกตามันร้อนผ่าว ความคับแน่นมันอัดอยู่ในอก อยู่ๆมันก็เป็นขึ้นมาเอง
"มึงอย่ามาปากหมา พูดจาล้อเล่นแบบนี้ดิวะ ใครๆก็รู้ ว่าผู้หญิงเพียงคนเดียวที่อยู่ในกลุ่มของพวกเรา มีเพ
