“แก เราจะทำยังไงกันดี” ออยเริ่มโอดครวญ ตลอดชีวิตที่ผ่านมา เนื่องจากเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวที่บ้านเลยเอาใจขั้นสุด อยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่มีใครมาขัดใจ ใช้ชีวิตอย่างเจ้าหญิงโดยตลอด ขออะไรก็มีคนมาประเคนให้ แต่จู่ๆ ก็โดนยื่นคำขาดว่าจะไม่ซื้ออะไรให้อีกแล้ว เว้นแต่ว่าจะเอาเกรดเฉลี่ย 3.5 ขึ้นไปมาแลก อย่าว่าแต่เกรด 3.5 เลย แค่ทุกวันนี้ไม่โดนรีไทร์ก็เป็นบุญของเธอมากแล้ว
“นี่! ถ้าฉันรู้นะ ป่านนี้ฉันได้เงินไปกดบัตรพี่แบงค์ แต่งหน้าทำผมใหม่เตรียมไปเจอสามีที่คอนเสิร์ตแล้วค่ะ” เดย์บ่นด้วยความนอยด์ไม่แพ้กัน
หลังตื่นนอนในช่วงสาย ก็พบว่าริตาขนข้าวของออกไปเรียบร้อย ทั้งสองเพื่อนซี้เลยได้แต่นอนใช้ขาเกยกันอยู่บนโซฟาคนละฝั่ง
“เออ จริงด้วย คอนเสิร์ตพี่แบงค์!” พอนึกถึงศิลปินที่รัก ดวงใจของหญิงสาวก็ยิ่งห่อเหี่ยวไปอีก สีหน้าบิดเบี้ยวเหมือนว่าจะร้องไห้เต็มที
“ฮือ แก พี่แบงค์อ่า…พี่แบงค์เลยนะ คอนพี่แบงค์ที่ชาติหนึ่งจะจัดสักครั้ง แล้วครั้งนี้สิทธิประโยชน์ของแฟนคลับโซนวีไอพีสุดจะฟินเลยนะเว้ย ได้ถ่ายรูปแบบแบบห้าต่อหนึ่ง แล้วไหนจะลุ้นลักกี้แฟนที่ได้ขึ้นบนเวทีอีก” แค่คิดก็ฟินจะแย่ แต่พอนึกถึงยอดคงเหลือในบัญชีธนาคาร เธอก็กลับมาห่อเหี่ยวเศร้าซึมเหมือนเดิม
“เออ ฉันถึงได้มานั่งเสียดายนี่ไง รู้แบบนี้น่าจะตั้งใจเรียนแต่แรกก็ดี” เดย์เองก็รู้สึกแย่ไม่แพ้กัน สงสัยชีวิตจะสบายเกินไป จนพระเจ้าส่งบทเรียนชีวิตมาให้ทดสอบสินะ
“แกว่าถ้าฉันไปขอตังค์ป๊าค่าบัตรคอน ป๊าจะให้ปะ” หญิงสาวพยายามคิดหาวิธี
“ป๊าแกจะได้ด่าเปิงกลับมาน่ะสิ” เดย์พูดพร้อมยกมือไขว้เป็นกากบาท ย้ำว่าความคิดนี้ไม่ผ่านแน่นอน ถ้าไปขอมีหวังถูดลดเงินจากเดิมแน่ๆ
“โอ๊ย! กว่าเกรดจะออก คอนพี่แบงค์จบไปเป็นชาติละ เออ แล้วก็นี่นะ! คอลเล็กชันใหม่รองเท้ารุ่นนั้นอะ แกเห็นหรือยัง สวยมาก ถ้าฉันได้ใส่ไปคอน ฉันว่าพี่แบงค์ต้องตกหลุมรักฉันแน่”
“โอ๊ย! นังโอลีฟออยคะ อย่างแรกเลิกมโนก่อน พี่แบงค์เขารักฉันจ้า อย่างที่สอง ต่อให้เกรดออก แกคิดเหรอว่ามันถึง 3.5 ต่อให้ไปบนบานกับศาลไหน สิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็ช่วยแกไม่ได้ค่า” คนที่มั่นใจว่าตัวเองสวยกว่ากรีดนิ้วชี้ ปรายตามองจิกเพื่อนขี้มโน ปากพลางเบะไปด้วย
“แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะ ฉันต้องการเงินอะแก เงิน เงิน เงิน”
“เงินน่ะ ฉันก็อยากได้ค่ะ แต่ทำอะไรได้หรือไง ที่พ่อแม่ส่งมาทุกเดือนก็แค่พอกินพอใช้ แค่จะเจียดไปช็อปสักนิดก็ยังไม่พอ นี่ถ้าจะแบ่งไปซื้อบัตรคอนอีก ก็คงได้อดตายพอดี” เดซี่บ่นแว้ดๆ หวังเตือนสติให้เพื่อนสาวเลิกเพ้อสักที
“เว้นแต่ว่าแกจะไปหางานทำ ไปทำงานกับป๊าแกก็ได้นี่ เผื่อท่านเอ็นดู ให้ค่าขนมเพิ่ม” เดย์เสนอ
“เพ้อเจ้อ!” ออยพูดขัดขึ้นมาเสียงเขียว นัยน์ตาเฉี่ยวคมตวัดมองเพื่อนสนิทอย่างเอาเรื่อง
“เอ้า! ก็เห็นร้องหาเงิน ก็เลยเสนอทางให้ไปหางานทำไง อีกอย่าง ทำงานกับป๊าแกก็ไม่ได้แย่นี่ เด็กเส้นๆ”
ว่าแล้วก็ขำคิกคัก ความจริงแล้วที่เสนอให้นังออยลี่ไปทำงานกับพ่อนั้น ตั้งใจแกล้งอีกฝ่ายล้วนๆ ไม่มีทางที่ลูกคุณหนูทำอะไรไม่เป็นอย่างนังออยจะไปทำงานแน่ๆ โดยเฉพาะกับพ่อตัวเอง เนื่องจากมีปมฝังใจ เคยไปช่วยพ่อที่บริษัทแล้วประสานงานพลาด เสียหายเกือบหลายแสนแถมโดนพ่อสวดยับ เพื่อนตัวดีจึงตั้งปณิธานว่าชีวิตนี้จะไม่ไปช่วยพ่อทำงานอีก หรือถ้าเป็นไปได้ก็จะไม่ทำงานเลย แล้วนอนรอใช้เงินจากพ่อจากผัวไปทั้งชีวิต
คิดแล้วก็สงสัย ใครกันนะจะเป็นผู้โชคร้ายได้คนที่สวย แต่ขี้เกียจ ขี้วีน แถมใช้เงินเก่งประหนึ่งที่บ้านทำธุรกิจฟอกเงิน อย่างนังเพื่อนตัวแสบคนนี้ไปเป็นเมีย
“ลงเรือลำเดียวกันไม่ตีกันเองเนอะ” ออยตอบกลับแบบเซ็งๆ
“แล้วจะทำยังไงล่ะ จะไปหางานทำเองหรือไง”
“เรียนยังไม่จบแบบนี้ ใครเขาจะรับทำงาน อีที่พอจะทำได้ก็มีแค่พาร์ตไทม์ ซึ่งทำไปเป็นชาติก็ไม่ได้ค่าบัตรหรอก” หญิงสาวส่ายหน้า ได้ไม่คุ้มค่าเหนื่อยก็ไม่รู้จะทำไปทำไม
“นั่นก็ไม่เอา นี่ก็ไม่เอา แล้วแกจะทำยังไงล่ะ”
“ก็ไม่รู้สิ…” ออยถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนที่นัยน์ตากลมจะเบิกโพลงขึ้นเหมือนนึกอะไรออก รีบเด้งตัวขึ้นด้วยท่าทางตื่นเต้น
“เออ ใช่แก แกจำฮันนี่ได้ปะ สาขาเราอะ”
“เออ จำได้ แม่สาวดาวโป๊อะนะ” ใครจะจำไม่ได้ ฮันนี่คือเพื่อนร่วมรุ่นของเขาและออยเอง เป็นนิสิตสาวที่สวยเด็ดเผ็ดร้อน แต่มีเรื่องมาให้เมาท์ไม่เว้นแต่ละวัน และประเด็นร้อนที่ใครๆ ชอบพูดถึงมากที่สุด ก็คือเรื่องที่ยัยฮันนี่เปิดแอ็คล็อกขายเสียว มีผู้ติดตามเยอะมากเสียจนได้เงินเป็นฟ่อนๆ สามารถซื้อรถซื้อบ้านทั้งๆ ที่ยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ
นึกสงสัยไม่น้อยว่าทำไมจู่ๆ นังออยลี่ถึงได้พูดถึงแม่น้ำผึ้งเผ็ดคนนั้น ทั้งที่เมื่อกี้ยังคุยกันเรื่องท็อปปิคหาตังค์กันอยู่
เดี๋ยวนะ!
“หยุด หยุดความคิดแกเลยนังออยลี่” เขารีบยกมือขึ้นเป็นปางห้ามญาติ เด้งตัวขึ้นนั่งพลางใช้นิ้วจิ้มกระหม่อมขาวย้ำๆ จนออยนิ่วหน้า
“ทำไมล่ะ ก็...มันได้เงินดีนี่นา แกไม่คิดเหมือนกันเหรอ” ออยเบะปาก คิ้วขมวดทันทีที่โดนเพื่อนจับได้ว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่
“อีบ้า ใครจะไปคิดเหมือนแก ฉันรู้นะว่าแกร้อนเงิน แต่จะหาเงินวิธีนี้อะนะ” เดย์แทบจะลมจับเมื่อรู้ว่าสิ่งที่คาดเดาดันถูกต้อง มือยกขึ้นนวดขมับตัวเองไปมาเบาๆ
“ทำไมล่ะ ก็ไม่ได้มีอะไรเสียหายนี่ ก็แค่ปิดหน้าแก้ผ้าโชว์ แล้วก็จับๆ ถูๆ นิดๆ หน่อยๆ ก็ได้เงินแล้ว แกไม่คิดว่ามันง่ายเหรอวะ”
“เออ มันง่ายก็จริง แต่สมัยนี้น่ะ แค่ถ่ายโป๊โชว์กีอย่างเดียวมันไม่ได้ได้เงินง่ายๆ นะ มันต้องมีคู่ขามาทำคลิปด้วยกันค่ะ คนถึงจะอยากมาดู แล้วยิ่งแกปิดหน้าอีก โอ๊ย ใครมันจะเสียเงินมาดู” เดย์ชักแม่น้ำทั้งห้ามาพูดให้เพื่อนเลิกล้มความคิดบ้าๆ นี่เสีย
“คู่ขาเหรอ ก็แกไง” แต่ดูเหมือนนังออยลี่จะไม่สำนึกเลยแม้แต่น้อย ทั้งยังตอบกลับมาด้วยคำพูดที่ทำให้เดซี่เกือบจะธาตุไฟเข้าแทรก
“อีบ้า! อี๋! พูดออกมาได้ ไม่กลัวฟ้าดินจะลงโทษหรือไง” คนตัวสูงกว่าเผลอตวาดขึ้นเสียง แล้วจ้องมองเพื่อนสาวตาเขียวด้วยความโมโห
“มันก็ไม่ได้ขนาดนั้นไหมอ่า” ออยงอแงเสียงอ่อย แต่ทางเดียวที่คิดออกและสามารถทำได้จริง ในมุมมองของเธอมันไม่มีอะไรเสียหายสักนิด
“จะบ้าเหรอยะ มาชวนตุ๊ดทำแอคโป๊ โนค่ะ ฉันไม่เบี้ยนค่ะสาว”
“น่านะ มันได้เงินดีมากๆ เลยนะแก เราไม่ต้องทำกันนานก็ได้ แค่พอให้มีเงินช็อป กับพอค่าบัตรคอนพี่แบงค์ แล้วก็ไม่ต้องทำคลิปเยอะ แต่จับๆ ถูๆ นิดๆ หน่อยๆ เอง” ว่าแล้วก็คว้าแขนอีกฝ่ายมากอดไว้ กะพริบตาปิ๊งๆ ออดอ้อนเพื่อนสาว
“อย่ามาอ้อนย่ะ มันปลอม” เดย์สะบัดแขนออกพร้อมทำท่าทางราวกับขนลุกซู่
“เราก็เคยเมาแก้ผ้านอนด้วยกันมาแล้วตั้งหลายครั้ง กะอีแค่แอคติ้งฟีลแฟนลงแอคล็อคมันไม่ยากขนาดนั้นหรอก แกเชื่อฉันสิ นะๆ” ออยยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจ
“โนค่ะ ไม่ก็คือไม่ ฉันถือศีลไม่กินเพศเดียวกันค่ะ”
“โธ่ หรือแกจะให้ฉันไปนัดคนอื่นมาถ่ายคลิปด้วยล่ะ ฉันไม่ติดนะ”
“นั่นก็ยิ่งจะไม่ได้ไปใหญ่ ถ้ามันเอาโรคเอาอะไรมาติดแก หรือแอบล่วงละเมิดทางเพศแกล่ะ มันจะไม่ยิ่งฉิบหายกันไปใหญ่เหรอคะ ครุ่นคิดค่ะเพื่อน” ยิ่งบ่นก็ยิ่งปวดหัว ไม่รู้แต่ละอย่างมันคิดออกมาได้ยังไง
“แล้วแกจะให้ฉันทำยังไงล่ะ” พอไม่ได้ดั่งใจ ออยก็ยิ่งหน้าบูดกว่าเดิม
“...”
“แกก็รู้ว่าพวกเรารอคอนพี่แบงค์มานานแค่ไหน อีกอย่าง แกทนได้เหรอ ชีวิตที่ไม่ได้ช็อปอะ” ออยเบะปากเมื่อคิดว่าจะต้องพลาดคอนเสิร์ตของศิลปินในดวงใจ แบบนั้นเท่ากับตายทั้งเป็นชัดๆ
“...”
“เชื่อฉันสิ นะๆ ไม่ต้องทำอะไรมาก ทำแค่นิดเดียวพอให้ฟีลแฟน ถ้ามีคนมาตาม พอได้เงินปุ๊ป เราจะหยุดทันที”
“...”
“นะแก นะๆ เชื่อฉันสิ ถ้าเรายังอยากไปเจอสามี กับตามเก็บคอลเล็กชันใหม่อยู่ มันไม่มีอะไรที่จะได้เงินเร็วขนาดนี้แล้วอะ”
คำโน้มน้าวของเพื่อนสนิททำให้เดซี่กลับมาขบคิดกับตัวเอง ก็จริงอย่างที่เพื่อนเขาว่านั่นแหละ ทั้งเขาและออย ต่างเป็นผีนักช็อปที่เข้าห้างบ่อยกว่าเข้าเรียน จู่ๆ วันหนึ่ง ไม่สามารถซื้อนู่นซื้อนี่ได้ตามใจตัวเองแล้ว มันเป็นอะไรที่เขาไม่สามารถปรับตัวให้รับได้แบบสุดๆ หนทางเดียวที่จะทำให้กลับไปใช้ชีวิตแบบปกติได้ ก็คือต้องหาเงินมาให้ได้เยอะๆ
อีกอย่าง ถ้าเดซี่ปฏิเสธนังเพื่อนตัวดีไป มีแววว่าคนหัวดื้อหิวเงินอย่างมัน คงได้ไปหิ้วผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ มาคอลแล็บด้วยแน่ๆ
ในฐานะที่เป็นเพื่อนสนิทกันมานาน เดซี่ไม่กล้าปล่อยให้เพื่อนตัวเองไปเล่นกับไฟหรอก
“เออๆ แค่ถูๆ จับๆ พอนะ ให้เบี้ยนด้วยไม่เอานะเว้ย”
หวังว่าที่ลงทุนยอมเสี่ยงโดนฟ้าผ่าไปรอบนี้ จะไม่ขาดทุนเอานะ