น้ำหนึ่งเอนกายลงไปซบร่างแกร่ง แขนแข็งแรงเอื้อมมากอดรัดเอวบางไว้ มือเล็กยกขึ้นกอดแขนนั้นไว้อีกทีหนึ่งแล้วเอี้ยวคอไปจูบปลายคางเขาเบา ๆ
“ น้ำหนึ่งรักพี่รามนะคะ ”
“ พี่ก็รักน้ำหนึ่งค่ะ ”
“ ได้แช่น้ำอุ่น ๆ ในอ่างแบบนี้นึกถึงตอนเด็ก ๆ เลย ตอนนั้นยังไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น น้าอิ่มต้องต้มน้ำมาผสมใส่ในกะละมังซักผ้าให้น้ำหนึ่งแช่ คุณแม่ต้องคอยมาปรามให้ขึ้นว่าจะเป็นหวัด แต่น้ำหนึ่งอ้อนน้าอิ่ม เธอก็ยอมทุกครั้ง คุณแม่เลยดุคู่ทั้งสองคนเลย ” หญิงสาวระลึกถึงความหลังแล้วยิ้มกริ่ม
“ พี่รามล่ะคะ ตอนเด็ก ๆ เป็นยังไงบ้าง ”
“ พี่ ตั้งแต่จำความได้ก็ไม่มีพ่อกับแม่อยู่ในความทรงจำ ท่านเสียตั้งแต่พี่ยังเด็ก แล้วลุงกับป้าก็ต้องรับภาระเอาพี่มาเลี้ยง เลี้ยงอยู่ได้ไม่นานก็คงเลี้ยงไม่ไหวเพราะลูกเค้าก็หลายคน เลยเอาพี่ไปฝากไว้ที่ส
