วันที่ห้าของการผ่าตัด นายวิศรุตลืมตาขึ้นมาก็พบผู้เป็นภรรยาใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดตัวให้อยู่ ปลายเท้านั้นคือบุตรสาวที่กำลังยกขาของเขาขึ้นลงแต่เขากลับไม่รู้สึกอะไรบริเวณนั้น ข้าง ๆ ของน้ำหนึ่งเป็นชายร่างสูงใหญ่ที่คอยจับช่วยเธอ
“ น้ำหนึ่ง ” เขาเรียกชื่อบุตรสาวออกไปอย่างแผ่วเบา พิสมัยที่กำลังเช็ดตัวอยู่ได้ยินก็รีบเรียกลูกด้วยความดีใจ
“ น้ำหนึ่ง คุณพ่อเรียกแน่ะลูก ” น้ำหนึ่งยิ้มออกมาทันทีแล้วรีบวิ่งมาจับมือผู้เป็นบิดาไว้แน่น
“ คุณพ่อ คุณพ่อฟื้นแล้ว คุณพ่อได้สติแล้ว จำน้ำหนึ่งได้แล้วใช่ไหมคะ ” เขายิ้มเซียว ๆ ออกมา
“ นี่เกิดอะไรขึ้น ” สองแม่ลูกมองหน้ากัน
“ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ คุณไม่สบายน่ะ อย่าพึ่งคิดอะไรมากเลยนะคะ พักก่อนเถอะ ” เขามองหน้าภรรยากับลูกสลับกันไปมา แล้วมองไปที่ร่างสูงใหญ่ที่ปลายเท้า
“ น
