หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
"หายดีแล้วใช่ไหม?..." ริมฝีปากหนักของคนที่นั่งพิงเตียงอ่านเอกสารหลังจากที่พึ่งจะกลับจากที่ทำงานเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์หลังจากที่หญิงสาวคนรักนั้นออกจากโรงพยาบาลมาได้สองวันเธอก็เอาแต่บ่ายเบี่ยงอ้างว่าร่างกายยังไม่หายดีเพื่อหลีกหนีบทลงโทษที่ถูกมัดจำไว้ตั้งแต่ที่โรงพยาบาลวันนั้นมาตลอด
"ยังไม่หาย แผลยังแดงอยู่เลย" ซึ่งแน่นอนว่าคนตัวเล็กก็ยังเลือกที่จะบ่ายเบี่ยงอีกเช่นเคยก่อนที่จะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ร่างสูงพร้อมกับชี้ไปยังแผลที่มีรอยแผลจางๆ ที่ห่างคิ้วจากการโดนมีดคมวันนั้นให้ชายหนุ่มได้ดู
"แล้วเมื่อไหร่จะหาย" เขาเอ่ยถามเสียงนิ่ง
"หนูก็ไม่รู้ โอ้ย...เจ็บอีกแล้ว" ใบหน้าเรียวสวยตอบพร้อมกับส่ายหัวตาใสก่อนที่จะร้องโอดโอยขึ้นมาพร้อมกับกุมแผลที่หางคิ้วของตัวเอง
"..." ร่างหนาปรายตาไปมองเธอด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไม่ค่อยเชื่อในสิ่งที่อีกคนกำลังเป็น
"เจ็บจริงๆ นะ.
