"ทำไมถึงเงียบไปล่ะ" บรรยากาศในรถสปอร์ตหรูเต็มไปด้วยความเงียบสงบไม่มีเสียงเจื้อยแจ้วที่หลุดออกจากร่างบางของคนด้านข้างเพราะเอาแต่เม้มปากมองยังวิวทิวทัศน์ด้านนอกโดยที่ในใจยังคงคิดถึงประโยคคำพูดที่ได้ยินเมื่อครู่ที่ยังคงวนเวียนอยู่แต่ในหัวไม่สามารถที่จะปัดมันออกได้เลย
"เปล่าค่ะ...ช็อปปิ้งจนเหนื่อยมั้งคะ" ทว่าใบหน้าเรียวใสก็เลือกที่จะไม่ตอบตามความรู้สึกจริงๆ แม้ว่าจะรู้สึกแปลกใจและสงสัยแต่เธอก็เลือกจะใช้ความเชื่อใจพยายามที่จะปล่อยผ่านไปดีกว่า
เอี๊ยด!
กระทั่งรถสปอร์ตหรูขับมาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ที่ไลอ้อนตัดสินใจซื้อหลังจากที่รู้ว่าตัวเองกำลังจะมีพยานตัวน้อยๆ เขาก็เลือกที่จะออกจากคอนโดหรูแล้วใช้ชีวิตในบ้านหลังนี้แทน
"หนู...ถึงบ้านเราแล้ว" ก่อนที่เขาจะสะกิดคนตัวเล็กที่กำลังเหม่อลอยใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวให้รู้สึกตัวขึ้น
"อ อ๋อ...ค่ะ" จนเธอต้องสะดุ้งหลุดออกจากภวังค์ความคิดทันที มือเรียวบางจัดการ
