ไม่รับปาก แต่ฉันจะพยายาม...ไม่รุนแรง" สิ้นเสียงทุ้มของคนตัวสูง ปากหนาไม่รอช้าจัดการบรรจงกดจูบไปที่ริมฝีปากเล็กด้วยความรวดเร็วควานหาความหอมหวานจากโพรงปากเธอด้วยความหื่นกระหาย "อื้ออ..." จนคนตัวเล็กเผลอเบิกตากว้างไปกับความรวดเร็วของอีกคนที่ลงมือจัดการโดยที่เองยังไม่ทันที่จะได้ตั้งตัว มือเรียวเล็กพยายามดันแผงอกของร่างหนาที่เอาแต่บดขยี้ริมฝีปากเล็กด้วยความต้องการ ก่อนที่ไลอ้อนที่เหมือนจะรู้สึกตัวจึงค่อยๆ ผ่อนแรงบดขยี้ปากเล็กลงดูดดึงปากเล็กด้วยความแผ่วเบาจนหลงเหลือแต่เพียงความหวานละมุนไปกับรสชาติการจูบที่เธอเองไม่เคยจะได้รับจากเขามาก่อน "อื้มม~" ซึ่งมือเรียวที่ดันประท้วงในตอนแรกก็ค่อยๆ อ่อนลงแปรเปลี่ยนเป็นเลื่อนมือเข้าไปวางบนแผงอกกว้างที่ไร้ซึ่งเสื้อผ้าของเขาด้วยความลืมตัวเผลอหลับตาพริ้มเค้นเสียงหวานเปิดรับรสจูบที่มีความอ่อนโยนและละมุนละไมที่มากขึ้นกว่าทุกวัน ก่อนที่รสสัมผัสนั้นจะค่อยๆ เป