สองร่างนอนกอดกันอยู่บนเตียง ใบหน้าสวยโดนรั้งเข้าไปกอดเอาไว้จนจมอก ตั้งแต่คุณสิงหาลงไปเกือบชั่วโมง คุณธนายังกอดเธอเอาไว้ไม่ยอมปล่อยไปไหน เหมือนจะกลัวเธอหายไปยังไงยังงั้น
"เธอหายโกรธฉันแล้วเหรอ" เสียงเข้มเอ่ยถามคนในอ้อมกอด พลางใช้มือลูบไปที่กลุ่มผมสีสวยของเธออย่างเบามือ
"เอาจริงๆ ก็ยัง"
"..."
"ฉันยังไม่กล้าเชื่อว่าคุณไม่ได้มีอะไรกับนิสาจริงๆ คุณเข้าใจใช่ไหม มุมที่ฉันเห็นมันทำให้ฉันเข้าใจแบบนั้น แล้วมันไม่มีอะไรมาลบล้างได้เลยนอกจากคำพูดที่คุณกับคุณสิงหาพยายามบอก แล้วฉันก็ยังเชื่อมันไม่ได้สักที ฉันพยายามแล้ว" เธอเองก็ต้องการที่จะเชื่อ เชื่อใจเขาเหมือนเดิมเพื่อจะอยู่กับเขาได้แบบที่ไม่มีความรู้สึกระแวงหรือกังวล แต่เป็นใครมันจะเชื่อได้ ทั้งที่เห็นอยู่คาตาขนาดนั้น อีกทั้งคนที่อยู่บนตัวเขายังไม่ใช่แค่เด็กบริการทั่วไปที่เขาเลี้ยงเอาไว้ แต่เป็นคนที่เขาสนใจแล้วเคยพยายามยกขึ้นมาให้เป็นคนสำคัญมาก่อน
