"เอ่อ นายครับ" ตินเดินเข้ามาในบ้านก็ต้องรีบก้มหน้าให้ เมื่อเห็นนายตัวเองกำลังนั่งคลอเคลียว่าที่นายหญิงบนตักอยู่
"มีอะไร" ใบหน้าคมผละหน้าออกจากการซุกไซร้ซอกคอขาว
"คือว่า..."
"มีอะไรก็พูด"
"เรื่องคุณนิสา" ธนาได้ยินแบบนั้นแล้วถึงได้เข้าใจว่าทำไมตินถึงทำอ้ำๆ อึ้งๆ จะพูดดี ไม่พูดดี คงกังวลที่จะพูดมันต่อหน้าเจ้าขา หรือคงกลัวว่าพูดอะไรไม่เข้าหู แล้วเจ้าขาจะหนีไปอีก
"พูดได้" เขาคงไม่ขอให้เจ้าขาออกไปก่อน ยิ่งเป็นเรื่องที่เจ้าขาไม่ค่อยสบายใจอยู่ เขาก็อยากแสดงความบริสุทธิ์ใจให้เจ้าขาได้นั่งฟังอยู่ด้วย
"คุณนิสาขอมาพบนายวันนี้ที่บ้านครับ"
"มาพบทำไม ธุระอะไร"
"คุณสิงหาส่งคนตามตัวคุณนิสาตั้งแต่วันที่เกิดเรื่อง ผมไม่รู้รายละเอียด คงโดนคุณสิงหากดดันอะไรไปถึงมาขอพบครับ"
"แล้วมันทำอะไรไม่บอกกูหรอกน่ะ ไอ้นี่"
"น่าจะเรื่องที่จะหาหลักฐานมาให้คุณเจ้าขา เพราะที่ร้านไม่มีกล้องวงจรปิด มันมีแค่คำพูดที่นาย
