Chapter 40
แต่เธออยากไปมหาวิทยาลัยพร้อมกันกับเขา อยากยืดเวลาที่ตัวเองจะได้อยู่กับเขาไปอีกนิด แค่ไม่กี่นาทีก็ยังดี
“ไปสิ” เขาตอบรับเสียงขรึมดุจเดิม ยังช็อกอยู่เล็กน้อยที่จู่ ๆ เธอก็มาสารภาพรักกับเขา แต่เธอต้องเดินทางไปทางเดียวกันกับเขา เขาจึงไม่ได้ปฏิเสธ
“ขอบคุณอาหมอมากนะคะ” หลังจากส่งเด็กน้อยที่โรงเรียนอนุบาลในมหาวิทยาลัย เขาก็มาส่งเธอที่หน้าตึกเรียน เธอจึงยกมือไหว้เขาเพื่อกล่าวขอบคุณ เขาไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่พยักหน้าให้เท่านั้น แล้วเขาก็ขับรถจากไป
“จอมขวัญเอ๊ย! เขาคงไม่ได้ชอบแก รู้สึกอกหักชะมัด” เธอบอกตัวเองเบาๆ
ถ้าเขาบอกว่าขอเวลาอาหน่อย หรือลังเลเธอจะคิดว่าเขาอาจจะมีใจให้เธอบ้าง แต่นี่เปล่าเลย เขาเฉยมาก มีท่าทีตกใจเสียด้วยซ้ำ
เธอกับเขารู้จักกันมาหลายปี เธอพยายามเข้าหาเขาก่อน จีบเขาก่อน ผู้ชายคนไหนมาจีบก็สลัดทิ้งหมด ไม่เคยสนใจ ไม่เคยเหลือบแล เพราะมองแค่เขา พอเขาไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย ห
