Chapter 27
นับหนึ่งเพิ่งรู้ว่าสามีของเธอเผด็จการขนาดนี้
“คุณอยากกินอะไร”
“แล้วแต่บอสเลยค่ะ”
“ผมไม่ชอบให้คุณเรียกผมว่าบอสเหมือนคนอื่น”
“แล้วจะให้ฉันเรียกคุณว่าอะไรคะ”
“ผมอนุญาตให้คุณเรียกชื่อผม”
“คะ”
“เรียกชื่อฉันเฉยๆ ก็พอ”
“ค่ะ” เธอรับคำ จะปฏิเสธก็กลัวจะมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันอีก เรียกก็เรียกก็ไม่ได้ยากเย็นอะไรนี่นา
“ผมเปลี่ยนใจแล้ว”
“คะ”
“ผมอยากชิมอาหารฝีมือคุณ คุณไปทำอาหารให้ผมกินที่คอนโดฯ ก็แล้วกัน”
“จะดีเหรอคะ”
“ดีสิ เป็นเลขาของผมต้องทำได้ทุกอย่าง”
“ทุกอย่างนี่คืออะไรคะ”
“หมายถึงการดูแลผมในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตประจำวันด้วย”
“ฉันต้องทำแบบนั้นด้วยเหรอคะ”
“ต้องทำสิ เดี๋ยวผมเพิ่มเงินเดือนให้”
“คือว่าฉัน”
“ทำไมคืนนั้นผมถึงหิ้วคุณกลับมาที่ห้องได้” เขาเอ่ยถามอย่างสงสัย คราแรกก็คิดว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างนั้น แต่พอได้พรหมจรรย์ของเธอ อีกทั้งก็รู้ว่าเธอทำงานปกติเหมือ
