“ก็ไหนเอ็งว่าไอ้ปลิวเมาหลับไปแล้ว”
มือใหญ่ของกำนันเรืองลูบโลมขึ้นมาขยำเต้าทรวงอวบใหญ่ กำลังเหวี่ยงไหวตามจังหวะโขลกบั้นท้ายของแรมจันทร์
“ตอนฉันลงมาพี่ปลิวหลับแล้ว... แต่... ไม่รู้สิ... บางทีเขาอาจจะตื่นขึ้นมาตอนไหนก็ได้... ฉันรู้สึกสังหรณ์ใจขึ้นมายังไงไม่รู้”
“ไม่ต้องกลัว อูย... นมเอ็งน่าดูดเหลือเกิน”
กำนันเรืองบีบเค้นปทุมอวบคัดของแม่ลูกอ่อน จากนั้นก็ค้อมใบหน้าเข้าจูบไซ้ ครอบริมฝีปากเล็มเลียเม็ดหัวนมจนปูดเป่ง
“อู้ว... ”
พ่อผัวอ้าปากรองน้ำนมสีขาว พวยพุ่งออกมาให้ดูดกินเสียงดังจ๊วบจั๊บ กะซวกดูดเลียจนยอดปทุมหมาดชื้นไปด้วยน้ำลายเหนียวๆ ขณะมือสองข้างรวบขยำสะโพกของสะใภ้แล้วกดแรงๆ
“อร๊ายยย... แน่นเหลือเกิน... รูฉันจะฉีกไหมจ๊ะพ่อเรือง... ของพ่อเรืองใหญ่เหลือเกิน”
“ถ้าจะฉีกมันคงฉีกตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว... นี่เราเอากันมาจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้วนะจ๊ะเมียจ๋า”
คำพูดของกำนันเรื
