หลายวันต่อมา
บริษัทพายุ
ลีวายมาหาแพรวาที่นี่เพราะเป็นที่เดียวที่เขาจะเจอเธอได้โดยที่เธอไม่สามารถหลบหน้าของเขาได้ หลายวันมานี้เขามั่นใจแล้วว่าแพรวากำลังหลบหน้าเขาอย่างเห็นได้ชัด เพราะเธอไม่ได้ไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล ข้อความไม่อ่าน โทรศัพท์ก็ไม่ยอมรับสาย วันนี้ต้องได้พูดกับเธอให้รู้เรื่อง
“สวัสดีค่ะคุณลีวาย” มัลลิกาเอ่ยทักทายคนตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม เพราะลีวายมาที่นี่จนเธอคุ้นชินไปแล้ว ถึงแม้ตอนแรกที่ได้รู้จักมันจะเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยน่าจดจำสักเท่าไหร่ก็ตาม
“ครับ แพรวากับพายุมาทำงานหรือยังครับ”
“คุณพายุมาแล้วค่ะ ส่วนน้องแพรลงไปข้างล่างเมื่อสักครู่นี่เองค่ะ”
“อ๋อ ขอบคุณครับ”
ลีวายหันหลังเดินกลับออกไป เพราะเขาต้องการเจอแพรวาและอาจจะได้เจอกับเธอระหว่างทางเดินก็ได้
และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
เขาได้เจอกับแพรวาระหว่างทาง เธอทำหน้าตกใจและจะเดินหนีจนเขาต้องคว้าแขนของเธอไว้ก่อน
“จะหนีพี
