แพรวา Talk
หลังจากที่ขอจบความสัมพันธ์กับพี่ลีวายฉันก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย ไม่ได้ติดต่อกันไม่มีแม้แต่ข้อความที่จะถูกส่งเข้ามาหาฉัน ทั้งที่เป็นคนขอจบความสัมพันธ์เองแท้ๆ แต่ฉันกลับเป็นคนที่เจ็บปวดซะเอง ทุกวันทุกคืนเอาแต่โหยหาเขา งานการที่ทำอยู่ก็แทบจะไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย มันทรมานไปหมดจริงๆ
แต่เรื่องนี้พี่พายุก็ยังไม่รู้เพราะฉันไม่อยากให้พี่พายุต้องมาคิดมากไปกับฉัน หลายอย่างมันสุมอยู่ในอกจนฉันไม่รู้จะเอาเรื่องนี้ไประบายให้ใครฟังดี ตอนนี้ถ้ามีใครสักคนคอยรับฟังเรื่องราวจากฉันมันก็คงดีกว่านี้
ทั้งที่พี่พายุก็เป็นพี่ชายและคอยอยู่ข้างฉันตลอด แต่บางครั้งเรื่องที่มันพูดออกไปไม่ได้มันก็ทำให้ฉันอึดอัด และบางครั้งก็รู้สึกโดดเดี่ยวยังไงไม่รู้
“น้องแพรเป็นอะไรหรือเปล่าคะ อาหารไม่อร่อยเหรอ?”
“ปะ เปล่าค่ะ” ฉันสะดุ้งและหลุดจากภวังค์เมื่อได้ยินเสียงของพี่มะลิ ฉันออกมากินข้าวกลางวันกับพี่มะลิสองคน
