เช้าวันต่อมา
แพรวาตื่นขึ้นมาอย่างงงๆ ไม่คิดว่าเธอจะมาอยู่ที่นี่ได้ด้วยภาพความทรงจำที่มันเลือนลางเมื่อคืนเธอคิดด้วยซ้ำว่าเธอกำลังฝันไปไม่คิดว่ามันจะเป็นความจริง
หลังจากตื่นนอนเธอก็มานั่งกินข้าวที่ลีวายได้เตรียมเอาไว้ให้โดยที่ยังไม่ได้พูดอะไรกับเขา
"กินข้าวอิ่มแล้วก็กินยาด้วย"
"ยาอะไร?"
"ยาคุมฉุกเฉิน"
"....." เธอนิ่งไป แต่ก็พอจะเข้าใจได้เมื่อคืนน่าจะมีอะไรกับเขาหนักหน่วง เพราะตอนเช้าตื่นมาเธอก็ รู้สึกได้จริงๆ ว่ามันเจ็บตรงนั้นอยู่พอสมควร
"ทำไมถึงออกไปเที่ยว?"
"ก็ปกตินี่คะ แพรก็เที่ยวกับเพื่อนๆ แบบนี้บ่อยอยู่แล้ว" เธอตอบเสียงเรียบ แต่ในใจก็เริ่มนึกหวั่นแล้วว่าเขานั้นจะถามคำถามอะไรต่อ
"ทำไมแต่งตัวแบบนั้นมันโป๊ไป"
"ทำไมแพรจะแต่งตัวแบบนั้นไม่ได้คะ แพรไม่ได้เป็นของใครสักหน่อย ขนาดพี่ยุยังไม่ว่าเลย"
"ก็ช่วยดูสถานที่หน่อยสิแพร ดูแลตัวเองสักหน่อยก็ดีนะ เราแต่งตัวแบบนั้นแถมยังดื่มจ
