วันนี้นวลทองจะออกจากโรงพยาบาลแล้ว…
พสิกากำพวงมาลัยรถญี่ปุ่นคันเล็กที่เธอเพิ่งซื้อมันมาเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน หญิงสาวอยากให้มารดากับน้องมีชีวิตที่สุขสบาย ไม่ต้องลำบากหรืออึดอัดเหมือนที่ผ่านมา
ระบายลมหายใจคล้ายเหนื่อยล้า อีกไม่นานเรื่องทุกอย่างจะจบลงเสียที พสิกาเหยียบคันเร่งเบาๆ ไปทางชานเมือง จากคฤหาสน์ร่ำทรัพย์อนันต์ไปถึงโรงพยาบาลใช้เวลานานพอสมควร
หลังจากพูดคุยกับเสี่ยวัฒนาครั้งนั้น เขาก็ไม่ได้ติดต่อมาอีกเลย
‘เสี่ยไม่มีทางทรยศหนูผึ้ง’ เขารับปาก แต่เป็นพสิกาเองที่ไม่เชื่อใจ คนหน้าเนื้อใจเสือแบบนั้นมีหรือจะไม่หักหลังกันถ้าสบโอกาส
หญิงสาวตัดสินใจแล้วว่าจะวางความแค้นทั้งหมด…
เพื่อเริ่มต้นใหม่กับคนที่รัก เธอเหนื่อยล้าเต็มทีกับสงครามประสาทครั้งนี้…
ถึงเวลาต้องออกไปจากชีวิตณฟ้าเสียที ท่าทีแปลกประหลาดของเขาทำให้ใจเธอวูบไหว กลัวว่ายิ่งอยู่ใกล้กันจะถลำลึกจนกู่ไม่กลับ ไม่อยากเสียใจเหมือนในอดีตอีก
